Հայացքս այնտեղ է, որտեղ հոգիս է…նեռն է շրջում Հայոց Աշխարհում ու խմում արյունը Հայ երեխաների…էլ չեմ շրջվի, քանի նիկոլը, արյունոտ ձեռքերով, զնդանում չի…նեռը Արցախի արյունով չի հագեցել…հերթը՝ Մայր Հայրենիքինս է…մի խոսե՜ք, գործե՛ք, փրկե՛ք ու փրկվե՛ք…այն ինչ մենք ենք ապրում մարդկային բանականության համար չի, մարդն ու այս իրականությունը անհամատեղելի են…
Leave a Reply