«Աբովյան time». Փորձում են ներկայացնել, թե հայ–ադրբեջանական նոր ձևավորվող առևտրատնտեսական հարաբերությունները խաղաղության ինչ-որ երաշխիքներ են, այն տրամաբանությամբ, թե որքան խորանան տնտեսական կապերը, այնքան ավելի ամրապնդված կլինի խաղաղությունը. «գետնի վրա» քաղաքականության մեջ այսպիսի պատճառահետևանքային շղթա գոյություն չունի։
Պատճառը շատ պարզ է․ երբեք տնտեսական կամ առևտրային հարաբերությունները աշխարհաքաղաքական միավորների միջև չեն հանդիսացել երաշխիք, որ հնարավոր կլինի խուսափել պատերազմից։ Սա ապացուցող օրինակներն աշխարհում բազմաթիվ են։
Ղազախական հացահատիկի մատակարարումը Ադրբեջանի տարածքով (և ապա Վրաստանով), թեկուզ ադրբեջանական բենզինի մատակարարումը (էլի Վրաստանով) սխալ է ներկայացնել որպես գործընթացներ, որոնք կարող են խաղաղության երաշխիք լինել։ Կունենանք «պատանդառված խաղաղություն», «գրավադրված խաղաղություն», բայց ոչ մի երաշխիք:
🎦զրույցն ամբողջությամբ
♥️ @RadioSputnikArm | 🔴 🔴 106.0FM
Պատճառը շատ պարզ է․ երբեք տնտեսական կամ առևտրային հարաբերությունները աշխարհաքաղաքական միավորների միջև չեն հանդիսացել երաշխիք, որ հնարավոր կլինի խուսափել պատերազմից։ Սա ապացուցող օրինակներն աշխարհում բազմաթիվ են։
Ղազախական հացահատիկի մատակարարումը Ադրբեջանի տարածքով (և ապա Վրաստանով), թեկուզ ադրբեջանական բենզինի մատակարարումը (էլի Վրաստանով) սխալ է ներկայացնել որպես գործընթացներ, որոնք կարող են խաղաղության երաշխիք լինել։ Կունենանք «պատանդառված խաղաղություն», «գրավադրված խաղաղություն», բայց ոչ մի երաշխիք:
🎦զրույցն ամբողջությամբ
Թողնել պատասխան