Author: Telegram

Ինչպես ասացինք, ռուսների դեմ կռվում, Սյունեցիների որոշ մասի մոտ մտավոր, աշխարհայացքային խնդիրներ առաջացան և մի քանի գյուղ հանձնվեցին։
Խնդիրն այն է, որ հայ գյուղացու համար պարզ և հասկանալի է հետամնաց, կեղտոտ թուրքի դեմ կռվելը, բայց սպիտակ, քաղաքակիրթ ռուսի դեմ կռվելը անհասկանալի էր։
Մանավանդ, որ տասնյակ տարիներ քարոզվել է «քրիստոնյա եղբոր փրկչի» սուտ համբավը, այդ թվում նաև հայ էլիտայի կողմից։ «ՕՐՀՆՎԻ՛ ԷՆ ՍՀԱԹԸ, ՈՐ ՌՍԻ ՕՐՀՆԱԾ ՈՏԸ ՀԱՅՈՑ ԼԻՍ ԱՇԽԱՐՀԸ ՄՏԱՎ ՈՒ ՂԶԼԲԱՇԻ ԱՆԻԾԱԾ, ՉԱՐ ՇՈՒՆՉԸ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻՑԸ ՀԱԼԱԾԵՑ»- ասում էր Խաչատուր Աբովյանը։
Միջին հայը մինև օրս էլ հավատում է, թե ռուսն ու թուրքը իրար թշնամի է, և միակ բանը, որ պետք է հայը անի, դա սպասելն է, թե հաջորդ կռվին կմիանանք ռուսներին ու մեր հողերը հետ կբերենք։ Այս թմրանյութը շատերիս արյան մեջ է ու սա մեծ խնդիր է, մեծ դժբախտությունների պատճառ։
Հայի համար ցանկացած օտար զինվոր հայկական հողի վրա թշնամի է և ենթակա է ոչնչացման, եթե եկել է առանց հրավերքի։
Դժվար է պատկերացնել, թե ինչ ճնշում էր գործադրվում Նժդեհի վրա, սկսած մեծ-մեծ խոստումներից, որով առաջարկում էին մեծ պաշտոններ, որ իբր Արցախը, Սյունիքն ու Նավիջևանը կլինեն Հայաստանի մաս, վերջացրած ուղիղ սպառնալիքներով ու մահափորձով։
Բայգ Նժդեհը զենքը վայր չդրեց, ռուսին չհավատաց և դիմադրեց հասարակ գյուղացու հետ միասին։ Չենթարկվեց նաև Երևանից եկող հրամանին։ Սա է միակ պատճառը, որ Սյունիքը մնաց հայկական։
#մահթշնամուն