Category: Arman Abovyan

🇹🇷🇦🇲⚛️📣Армянская АЭС и суета в Игдыре: псевдоэкологическая шумиха с далеко идущими целями
🇪🇺В сентябре приграничный с Арменией турецкий город Игдыр посетила делегация из сотрудников посольства Франции, Германии, Канады и США в Анкаре, в сопровождении иностранных специалистов по атомной энергетике. В ходе встречи с губернатором провинции Эрджаном Тураном обсуждались риски работы эксплуатируемой при сопровождении Росатома Армянской АЭС в г. Мецаморе в 30 километрах от Игдыра, причём европейские гости представили псевдоэкспертные мантры об «устаревшем оснащении объекта».
❗️В качестве аргументов в пользу закрытия или модернизации АЭС по европейским или американским лекалам приводились соответствующие рекомендации из Вашингтона и Брюсселя. Действующим властям Армении по факту предлагается перевести её под контроль западных специалистов. Также дипломаты предложили участие своих государств в обеспечении «экологической безопасности» приграничных с Арменией районов Турции. За эвфемизмом «профилактики рисков» кроются в том числе недвусмысленные требования прекратить работу атомного объекта, неизменно выдвигаемые турецкими и азербайджанскими «экологами» все последние годы.
💥Пристрастное внимание к Мецаморской АЭС со стороны заинтересованных внешних акторов обусловлено вовсе не озабоченностью по поводу «безопасности населения», но в первую очередь – далеко идущими коммерческими и геополитическими расчётами. Турция и её западные партнёры воспринимают энергетическую независимость Армении как угрозу, которую следует устранить.
➡️Читать полностью…

Полное заявление Путина о причинах крушения самолёта AZAL на встрече с Алиевым в Душанбе.
🟩 Подписаться на RT: ТГ | Зеркало | MAX

🇮🇷⚡️В Иране заявили о причастности Азербайджана к гибели президента Раиси
Депутат парламента Ирана Камран Газанфари рассказал о новых подробностях, связанных с крушением вертолёта президента Ибрахима Раиси, произошедшем 19 мая 2024 года в провинции Восточный Азербайджан.
По его словам, трагедия могла стать результатом заранее спланированного заговора, в который, предположительно, были вовлечены Израиль, Великобритания и Азербайджан.
Газанфари отметил, что участие Раиси в церемонии открытия плотины произошло по настоянию Ильхама Алиева, а за несколько дней до происшествия Алиев встречался с израильскими раввинами.
По словам депутата, у иранских спецслужб есть документы и отчёты, указывающие на то, что катастрофа могла быть спланирована заранее.
@rusyerevantoday


2026-ի շրջադարձը. Ընտրությունների և ոչ միայն դրանց մասին
 
Գալիք խորհրդարանական ընտրությունները որոշելու են ոչ թե առաջիկա հինգ տարիների, այլ՝ առնվազն առաջիկա մի քանի սերունդների կյանքը, և այս առումով ունեն իսկապես պատմական նշանակություն։
 
1.     2026-ի ընտրություններն էապես տարբերվում են 2021-ից։ Նմանություն գրեթե չկա։ 2021-ին հանրային լայն տրամադրությունները շոկային էին, մեծ էր ագրեսիան, բայց ոչ՝ փոփոխությունների պահանջը։ Հիմա ագրեսիան նվազել է, բայց փոփոխությունների պահանջի ծավալն ու պահանջողների թիվն էապես մեծացել են։ Այս իրականությունն այլ գործելաոճ է պահանջում։
2.     Այս պայմաններում իշխանության վերարտադրվելու շանսերը նվազագույն են։ Հետևաբար՝ նա գնալու է «պայմանների փոփոխությանը»։ Առաջին անգամ սրա մասին զգուշացրել եմ, երբ ընդդիմադիր տարբեր շրջանակներ էյֆորիայի մեջ էին ստացվող սոցհարցումների թվերից։ Եվ Նիկոլն իսկապես գնաց «իրավիճակի փոփոխության». Սրբազանների ձերբակալություններ, «ահաբեկչության» քրեական գործ՝ բազմաթիվ անձանց ձերբակալություններ, Սամվել Կարապետյանի ձերբակալություն, Եկեղեցու դեմ արշավ, Վաշինգտոնյան փաստաթուղթ և այլն։ 
3.     Ընդդիմություն ասելով՝ պետք է հասկանալ բոլոր այն ուժերին, որոնք խորքային փոփոխություններ են ուզում։ Այս բանաձևը տալիս է ոչ ֆորմալ կոնսոլիդացիայի մեծ հնարավորություն և, հետևաբար, Հայաստանի այս ողբերգական էջը շրջելու իրական շանս։ Չի կարելի նեղացնել ընդդիմության գաղափարը՝ ո´չ 2,  ո´չ 3 կամ 4 ուժի շրջանակում։ 
4.     Բոլոր սոցհարցումներով՝ Հայաստանի բնակչության ճնշող մեծամասնությունը ցանկանում է փոփոխություններ։ Քաղաքական միավորների խնդիրն է՝ այս տրամադրությունները վերափոխել փոփոխությունների պատրաստ հասարակության։
5.     «Նիկոլի բերած խաղաղության» սուտ թեզը պետք է չեզոքացնել կոնտր-քաղաքական բանաձևով, և այն պետք է լինի գրագետ։ Իրական խաղաղության հեռանկարը պետք է առաջարկի հենց ընդդիմությունը։
6.     Ընտրություններում Նիկոլի վերարտադրումից անմիջապես հետո Ալիևը դնելու է ադրբեջանցիների՝ Հայաստան զանգվածային վերադարձի պահանջը, որի չբավարարումը բերելու է իրավիճակի կտրուկ սրման։  
7.     Շատ կարևոր է, որ այն մարդիկ, որոնք վերջին 4-5 տարիներին ամենօրյա ռեժիմով գրագետ, սրտացավ, ազնիվ պայքարել են, իրենց դուրս չդնեն ընտրական պրոցեսից։ Հակառակ դեպքում Նիկոլի ցուցակի դեմ լինելու են շքախմբային, կարիերիստական ցուցակներ, որոնք Հայաստանին քիչ բան կարող են տալ։ Այս ընտրությունը  հետպատերազմյան վերականգնման ուղու մասին է։ Ասելիք ունեցողները մի կողմ քաշվելու իրավունք չունեն։
8.     Մեծ արժեք ունեն նոր միավորները, նոր դաշինքները, ոչ ստանդարտ միավորները։
9.     Իշխանությունն ամեն ապօրինություն անելու է, բայց դա ունի հստակ հակաթույն. քաղաքական լիդերության խնդիրն է՝ փոփոխություններ ուզող հասարակությունից ստանալ պայքարող հասարակություն։ Հենց դա ստացվեց, իշխանության ապօրինությունների մեքենան սկսելու է խափանվել։
10.  Եթե իշխանությունը պարտվի, բայց կեղծելով փորձի մնա իշխանության, լինելու է համընդհանուր ընդվզում։
11.  Հաջողությունը տարբեր օղակներից կազմված մի շղթա է. պետք է հանրային փոփոխությունների լատենտ պահանջը վերափոխել գիտակցված-մոտիվացված փոփոխությունների պահանջի, ձևավորել նոր, էֆեկտիվ դաշինքներ, գնալ ընտրությունների, ստանալ շատ ձայներ, ձևավորել այն վիճակը, երբ ԱԺ-ում կարող ես հանգիստ ձևավորել նոր կառավարություն, և եթե իշխանությունը փորձի կեղծել ու պահել իշխանություն. դա բերի համատարած պոռթկման։
 
Արժի ֆիքսել  այս փուլի գլխավոր անոմալիան։ Սովորաբար  նախքան ընտրությունները ընդդիմությունն է ամեն կերպ փորձում  աշխուժացնել քաղաքական-հանրային պրոցեսները, դաշտ բերել թեմաներ, ակտիվ պահել հասարակությանը։ Մեզ մոտ, զարմանալիորեն, հակառակն է. ընդդիմությունը պասիվ է, դրա փոխարեն՝ իշխանությունն է պրոցեսներ նախաձեռնում, և ընդդիմությունը միայն արձագանքողի դերում է։ Սա այսօրվա Հայաստանի իրավիճակի համար իրոք հակաբնական երևույթ է, ու պիտի փոխվի։ Այս առումով՝ իմպիչմենտի գաղափարը և այլ՝ քաղաքական ու հանրային ակտիվություն գեներացնող գաղափարներ կարող են դառնալ կարևոր պրոցեսի շատ կարևոր նախաբան։
 
Վահե Հովհաննիսյան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ
 
 
 

Пятеро граждан задержаны по делу о “разборке” в Паракаре по признакам хулиганства, сообщили @SputnikARM в СК Армении.
✔️Также заведено уголовное дело по части 1 статьи 306 УК (“Осквернение могилы”) по следам вандализма у надгробья убитого в феврале Григора Оганяна.

🇦🇲🇪🇺Как стало известно, власти Армении “волевым решением” открыли в МИД Армении департамент по европейской интеграции.
Смешно? Наверное, кому-то и смешно. Ведь если смотреть на это с точки зрения здравого смысла, то можно было бы с тем же успехом назвать новое ведомство — «Департамент по интегрированию планеты Марс в Ширакскую область Армении», что кстати более реально, чем полноправная интеграция Армении в ЕС.
Но мне почему-то совсем не смешно.
Почему не смешно?
Потому что этот департамент — не про интеграцию с ЕС.
Он про дезинтеграцию.
Реальная цель всех этих европейских танцев с турецким бубном — постепенное выведение Армении из ЕАЭС, что равносильно экономическому самоубийству- Это потерянные сотни тысяч рабочих мест, крах малого и среднего бизнеса, обрушение сельского хозяйства и цепная реакция по всей экономике.
А ещё, вся эта возня с фальшивой интеграцией Армении в ЕС, это институциональная интеграция в турецкий геополитический вектор, где Армения должна стать не участником, а подчинённым звеном обречённым на поглощение и демонтаж.
Нам уже не раз и не два говорили европейские чиновники, что путь Армении в Европейский союз «проходит через Турцию».
Но если называть вещи своими именами — дорога в ЕС нас ведёт через турецкую мясорубку, а не через европейский проспект.
И, что самое страшное, власть это прекрасно понимает.
Но ей всё равно.
Вернее, ей важно вовремя скормить обществу очередную порцию «предвыбороного бреда» в преддверии выборов, когда красивыми словами можно закрыть глаза людям на реальность.
А реальность в том, что за фасадом «интеграции» скрывается демонтаж государства — экономический, политический и идентификационный.
Армению снова пытаются встроить в чужие игры, превращая её в экспериментальную площадку, где можно проверять, сколько ещё этот народ выдержит.

«Աբովյան time»․ Ինչ հետևություններ կարելի է անել Վրաստանում և Մոլդովայում կայացած ընտրություններից
Վրաստանում և Մոլդովայում տեղի ունեցած ընտրությունները շատ հստակ ցույց տվեցին երկու տենդենց։
Տենդենց առաջին, Մոլդովա. Եվրոպական միությունը կամ այսպես կոչված «ժողովրդավարության ռահվիրաները» պատրաստ են աչք փակել ակնհայտ ապօրինությունների վրա և չնկատել, որ ընտրությունների ընթացքում և դրանից առաջ Մոլդովայի իշխանությունները ուղղակի ջարդում էին ընդդիմությանը։
Երկրորդ տենդենցը՝ Վրաստան: Այնտեղ ՏԻՄ ընտրությունները անցկացվեցին հենց նույն եվրոպացիների կողմից ընդունված չափանիշներով, բայց եվրոպացիները, դեմքերը ծռմռելով, քննադատեցին վրաց իշխանություններին, որոնք իրականում ընդդիմությանը տվել էին ազատ արտահայտվելու հնարավորություն։
Մի խոսքով, հաշվի առնելով, որ մենք էլ ենք ընտրությունների նախաշեմին, պետք է շատ ուշադիր ուսումնասիրենք թե՛ վրացական, թե՛ մոլդովական փորձը և հետևություններ անենք՝ կապված «անաչառ և արդար» դիտորդների առաքելությունների հետ։
🎦զրույցն ամբողջությամբ
♥️@RadioSputnikArm | LIVE 106.0FM

❤️ В городе Абовян прошли мероприятия посвященные 62-летию города.
Город за последние годы буквально расцвел, а про трепетное отношение к арцахцам со стороны абовянцев знает вся Армения.
👹Хотим поздравить всех жителей города Абовян во главе с мэром Эдуардом Бабаяном и пожелать городу Абовян процветания, добра и мира!

👹Кстати, спешу разочаровать всех тех, кто мечтает превратить народ Армении в бессловесное быдло без памяти и истории.
Антиармянские нарративы и про-турецкой воспитание не станет доминантой, потому что абсолютное большинство жителей Армении это армяне, добрая половина которых потомки тех кого убивали “турецкие братья” нынешних властей Армении.
И каждый раз , когда эти власти возмущаются тем , что армянские дети помнят и чтят Арарат и память о Геноциде , они все больше и больше откалываются от народа.
Даже от тех, кто продолжал верить им после 2020 года .

🚩Полностью разделяю мнение коллеги Бениамина Матевосяна: выборы в Молдове, Чехии и Грузии являются маркером истинного отношения европейцев к пресловутым европейским стандартам демократии.
Если в случае Молдовы, где ломали оппозицию, арестовывали тысячи людей за их политические взгляды, по надуманным причинам снимали с выборов целые партии и лишали своих же граждан права голоса, европейские «светочи демократии» предпочли ничего этого не замечать, то в Чехии они прибегли к самым постыдным методам информационного давления на чехов (ибо чехи не хотели дальше участвовать в антироссийской кампании).
А в Грузии те же европейцы напрямую вмешивались в выборы, а когда прозападные партии потерпели сокрушительное поражение (напомним: партия «Грузинская мечта» набрала более 80 % голосов), те же европейцы подстрекали своих сторонников к уличным беспорядкам.
Маразм и мерзость ситуации в том, что именно либеральный Запад первым предал свои же идеалы свободы выбора. Свобода выбора у этих европейцев начинается и заканчивается там, где совпадают интересы Запада.
Мы, армяне, должны внимательно изучить и учесть молдавский и грузинский опыт; понять, что мы не можем и не имеем права быть разменной монетой для разных центров силы. Надо наконец понять: на грядущих выборах в парламент Армении нельзя уповать на честность каких-либо ЕС, ПАСЕ, ООН и прочих западных институтов.
Если мы хотим вырваться из этого про-турецкого кошмара, в который нас бросили нынешние власти Армении, у нас нет другого пути, кроме как массово участвовать в выборах — причём неважно, за какую оппозиционную партию голосовать; главное, чтобы никто не оставался дома и не махал рукой фразой «я политикой не занимаюсь».
Сейчас речь идёт не о том, кто будет у власти. Вопрос стоит иначе: сохраним ли мы страну, или сами своими руками ради фальшивого «мира» уничтожим последний оплот армянства — Республику Армения.