Category: Armenian Sensations


Խաղաղության պայմանագրի այլընտրանքը
 
«Խաղաղության պայմանագրի» միակ այլընտրանքը ավելի լուրջ խաղաղության պայմանագիրն է։ Հայաստանից պետք է հնչի ավելի լուրջ խաղաղության պայմանագրի հայտ՝ փորձելով վերցնել նախաձեռնությունը։ Մնացած տարբերակները մոտ են արկածախնդրությանը։
«Ավելի լուրջ խաղաղության պայմանագրի» գաղափարը զգալի ռեսուրս ունի՝ սեփական հասարակության մեջ և դրսում հասկացված լինելու, մանևրելու, բնական դաշնակիցներ ձեռք բերելու, պատերազմի ռիսկը նվազեցնելու  համար։  Գաղափար, որն էապես տարբերվում է Նիկոլի բազային սցենարից, բայց ինստիտուցիոնալ հնչեցնողը չկա։ Ու սա է մեր լրջագույն պրոբլեմը, որի լուծմանը համառորեն չենք գնում։
Ուղիղ մեկ տարի առաջ մենք ունեինք պայքարի, դիմադրության նույն ձևաչափերը և կառույցները, պայքարի ու դիմադրության նույն պատկերացումները, և մենք չկարողացանք կասեցնել Արցախի հայաթափման սցենարը։
Այդ դեպքում ինչո՞ւ մենք պետք է ի վիճակի լինենք առանց փոփոխությունների, գրագետ վերափոխումների կասեցնել հաջորդ ողբերգությունը։
Միայն գիտակցված փոփոխությունների գնալու դեպքում է հնարավոր աղետի վիճակագրից վերափոխվել աղետ կասեցնողի, իսկ բոլոր հարցումները ցույց են տալիս, որ հասարակությունը դնում է փոփոխությունների պահանջ։
 
 
Բովանդակության և մենեջմենթի փոփոխությունը
 
Կասեցնելու համար «ճակատագրով», իսկ իրականում մեր սխալների պատճառով հերթական աղետը, պետք է գնալ բովանդակության և մենեջմենթի արագ ու գրագետ փոփոխության։
Այսօր կա առողջ ազգային առաջադիմական նոր համակարգերի ձևավորման, պայքարի ու պատասխանատվության նոր ձևաչափերի երեք ռեսուրս.
 
1.     Անհատներ (ունենք լուրջ ցանկ՝ տարբեր կառույցներում գտնվող-չգտնվող անհատների)
2.     Եկեղեցի
3.     Բանտեր (Երևանի և Բաքվի)
 
 Պետք է փոխվի «ընդդիմության» ընկալումը։ Ընդդիմություն են բոլոր այն շերտերը և անհատները, որոնց համար այսօրվա իրականությունն անընդունելի է, կենսական անհամատեղելիություն է։
Հաջորդ քայլով պետք է գտնել ընդդիմության դռների բացման մեխանիզմը։ Պետք է բացվել հասարակության համար։
Պետք է գտնել անհատների, եկեղեցու և բանտերի համագործակցության ձևաչափը։ Հենց այստեղ է մոդերատորի պատմական սուր անհրաժեշտությունը։ Մեզ այսօր պետք չէ լիդեր, դադարեցնենք դրա փնտրտուքը կամ հորինումը։ Մեզ այսօր պետք է մոդերատոր է, ով հանրության մտածող, մտահոգ, գրագետ, պասիվ, մոլորված և մյուս շերտերին կդնի երկխոսության մեջ և կմիավորի։
Պետք է ունենալ գրագիտություն և խիզախություն՝ հարցերին նայելու այլ տեսանկյունից, գնալու էական փոփոխությունների և կազմակերպելու պայքարի  ճիշտ մենեջմենթ։ Այսօր մեր պայքարը չունի մենեջմենթ, իսկ առանց դրա՝ հաջողությունը բացառված է։ Ունե՞նք սա ընդունելու խիզախությունը։ «Խաղաղության ավելի լուրջ» հայտի սկզբունքների մասին ավելի մանրամասն կխոսեմ վաղը։
 
Վահե Հովհաննիսյան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ
 

Правление нынешней армянской власти войдет в истории не только, как время засилия манкуртов и предателей, но и как самое “лживое” время в новейшей истории Армении https://t.me/rusyerevantoday/69807

Отвратное зрелище, которое можно охарактеризовать новым политологическим термином -Русские горки на бархатной подушке в исполнении армянской власти.
https://t.me/mikayelbad/30714

Посол Китая в Ереване Фань Юн посетил Армянскую атомную электростанцию, где обсудил сотрудничество в сфере атомной энергетики
Визит носил ознакомительный характер. Обсуждался вопрос, связанный с проектом строительства в Армении нового энергоблока.
@SputnikARM

Сейран Оганян о лжемирной повестке антинациональных властей Армении и Азербайджана .

Политическое поле Армении дошло до окончательной, моральной отрицательной бифуркации.
Это когда Никол Пашинян прямо, открыто, откровенно издевается над парламентской оппозицией.
“Вы почему перестали меня называть предателем и землепродавцем?
Жаль.
Я буду вам напоминать об этом всегда, что бы вдруг не забыли меня называть предателем”
…
Это не камень в огород оппозиции или упрёк, это естественный процесс по деградации политического поля Армении.

Тот самый случай, когда отец может гордиться своим сыном!!! Левон, ты мужчина!!!

Проармянская резолюция, вынесенная вчера почти единогласно (1 голос против) Сенатом Франции, — очередная иллюстрация того, что на южнокавказском треке у Франции нет никакой государственной политики.

Французский Сенат и ранее принимал похожие резолюции с требованиями наказать Азербайджан и его президента, «включая конфискацию имущества азербайджанских лидеров и возможность введения запрета на импорт азербайджанских газа и нефти», — как говорится во вчерашнем документе. Правительство и президент Франции клали на эти требования большой демократический болт.
Мало того, в команде самого Макрона спекуляции на патриотических чувствах армян шли параллельно и одновременно с активной предпродажной подготовкой Арцаха. Эмманюэль Макрон заявлял, что он защищает Арцах отважнее, чем Пашинян (ну да, оба защитничка хороши, блин), а в это время тогдашняя глава МИД Катя Столб (Катрин Колонна) в Баку публично подтверждала азербайджанскую принадлежность Арцаха.
Громкие парламентские резолюции Макрон складывает про запас – «а шоб було». Вообще-то, для введения антиазербайджанских санкций правительству Франции вовсе не нужны импульсы от Сената. Захотели – давно бы уже ввели.
Эта фальшивая, ничего не дающая Армении игра французов на разных демократических клавиатурах контрастирует с тем, как ведет себя, например, РФ. Нас, армян, сильно раздражает публичная риторика спикера российского МИД Марии Захаровой, которую называют проазербайджанской. Однако эта риторика в главном базируется на ключевом тезисе президента Путина: сдача Арцаха произошла по инициативе Армении, которая в одностороннем порядке изменила статус непризнанной республики и российских миротворцев. Хаять Захарову, РМК и РФ можно сколько угодно, но факт есть факт – это не Путин признал Арцах территорией Азербайджана. А Макрон как раз был непосредственным участником предательского антиарцахского сговора.
В этом смысле РФ, в отличие от Франции, незачем жонглировать проармянскими резолюциями и проазербайджанскими заявлениями: внешняя политика Путина может нравиться или не нравиться, но она последовательна и однородна.
В отличие от французских петушиных боев с пустым кукареканьем обо всем и на все голоса.
Связь: @TovgeneralBot
Чат: https://t.me/genshtabchat

❗️Иран нанес удар по террористам в Пакистане
Иран нанес ракетные удары по двум штабам террористический группировки «Джейш аль-Адль» на территории Пакистана. Об этом, как сообщает РБК, передает Tasnim со ссылкой на своего корреспондента.
По данным агентства, объекты поражены ракетами и беспилотниками. Press TV уточняет, что удар наносился иранским Корпусом стражей Исламской революции (КСИР).
Целью иранского ракетного удара по Пакистану стали штабы «Джейш аль-Адль» («Армия справедливости»). Это сторонники белуджийских сепаратистов.
🌐https://t.me/MIG_INFO — ПОДПИСЫВАЙТЕСЬ