Category: Armenian Sensations

О задержании Габриэла Кэлина — лидера оппозиционной партии «Христианско-социальный союз Молдовы» «RT на русском»: Президент Молдавии Майя Санду, пытаясь удержаться у власти, перешла все разумные границы и действует по лекалам классических диктатур, заявила председатель совета АНО «Евразия», первый зампред комитета Госдумы по просвещению Алёна Аршинова.

«Одновременно прошли обыски у Виктории Фуртунэ, лидера оппозиционной партии Moldova Mare. Всем им инкриминируют «незаконное финансирование». По этим же обвинениям уже была заключена в тюрьму Евгения Гуцул, глава Гагаузской автономии», — сказала Аршинова.


Առաջ Հայաստանի նախագահները գնում էին ԵԽԽՎ, որ հիմնավորեին Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը և անխուսափելիությունը։
Հիմա Նիկոլը գնում-հասնում է ԵԽԽՎ, որ հիմնավորի արցախցիների՝ իրենց հայրենիք վերադարձի անհնարինությունն ու վտանգավորությունը։
 
Միայն այս մետամորֆոզը հերիք է՝ պատկերացնելու համար մեր ազգային կազմաքանդման աստիճանը։ Ու հետևաբար վերականգնման համար մեր անելիքի հսկայական ծավալը։
 
Վահե Հովհաննիսյան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ

🚩Интересные процессы происходят скажу я вам …и так руководство Армении заявило, что ведёт борьбу за субъектность страны и ввиду этого пашияновскими властями предлагается не только политическая, но и историческая переоценка армянского национального наследия– своего рода «бархатное» переосмысление всей национальной поведенческой модели армянского народа.
Однако , этот процесс куда больше напоминает сценарий из романа Джорджа Оруэлла «1984», где истина была заменена ложью, мужество – трусостью, а ненависть – подменой любви. Армянскому обществу навязывается новая философия, которая якобы объясняет, что все беды страны происходят из-за «незнания армянского народа дорожных правил» поведения на геополитической арене . И следовательно , нам нужно выучить эти правила, чтобы стать «правильными» игроками на мировой арене.
Что это за загадочные «правила», о которых говорят власти?
Кто их установил, и куда мы должны вообще двигаться в логике каких то “правил дорожного движения” к контексте геополитических процессов.
В действительности речь идёт о подмене понятий.
Ведь под соусом «правил» обществу внушается мысль: во всех трагедиях Армении виноваты сами армяне. А соседние государства – Турция и Азербайджан – будто бы невинные «жертвы» нашей «неграмотности».
Получается, что их вековая политика геноцида, агрессии, оккупации и вражды – всего лишь следствие того, что армяне «не усвоили» мировые «дорожные правила» а “несчастные” турки и азербацджанцы просто вынужденны были нас систематически уничтожать.
Повторюсь для непонятливых , нам по сути говорят, что именно из-за нашего не знания политических “правил дорожного движения” эти несчастные турки и азербайджанцы систематически уничтожали наш народ, лишали нас Родины и теперь открыто посягают на последний оплот – Республику Армения.
Или вот ещё из жанра политического гротеска-
-Армянские власти утверждают, что укрепляют суверенитет.
Ок предположим что это так.
Но тогда в чём он выражается на практике?
В покорном следовании указаниям из Баку и Анкары по вопросу разоруженияАрмении?
В готовности переписать Конституцию по внешнему заказу из азербайджана?
В равнодушии к фактической оккупации территорий Армении?
В сдаче стратегически важных земель под видом «демаркации и делимитации»?
В унижении символов и святынь страны?
В формировании на территории Армении какой то логистической развязки под эгидой непонятного подозрительного, какого аморфного субъекта под названием “TRIPP”, функционал которого делится в строжайшем секрете?
Если всё это и есть «борьба за субъектность», то как тогда выглядит отсутствие субъектности?
Создаётся впечатление, что за громкими словами о «дорожных правилах цивилизованного мира» скрывается не что иное, как подготовка общества к очередным уступкам.
Нам пытаются внушить, что сдача интересов страны – это не поражение, а «соблюдение международных дорожных правил».
Но разве такие правила вообще существуют? В международной политике действует лишь одно правило – право силы.
А всё остальное – красивая обёртка, позволяющая оправдывать слабость и и несостоятельность действующей в Армении власти.
То, что сегодня называется «переосмыслением истории и поведения нации», по сути превращается в какой то идеологический дикий эксперимент над обществом.
Под видом заботы о «субъектности» Армении гражданам подсовывают лже-философские бредни, которые не имеют ничего общего с реальностью.
Любой нормальный человек понимает , что Армения не нуждается в турецких «правилах дорожного движения». Нашей стране нужны сильные институты, настоящая независимость, безусловная защита границ и национальных интересов.
Всё остальное – лишь суррогат, напоминающий оруэлловский мир, где ложь и бред объявлялись истиной в последней инстанции.

Առաջարկ Հայաստանին.
Դեպի այլընտրանքային արտաքին քաղաքականություն
Արա Այվազյան
ՀՀ նախկին արտգործնախարար 
Հայաստանի առաջընթացի ուղին ոչ թե հնազանդության, այլ՝ տարածաշրջանային ներգրավվածության կանոնների վերանայման մեջ է։ Այն միտքը, որ կայուն խաղաղության կարելի է հասնել ցանկացած գնով հաշտեցման միջոցով, ոչ միայն միամիտ է, այլև՝ ինքնաոչնչացնող։  
1. Անվերջ զիջումների այլընտրանքն անվերջ առճակատումն ու պատերազմելը չէ, այլ՝ ռազմավարական զսպումը:
2.  Հայաստանը պետք է որդեգրի ռազմավարական զսպման, երկարաժամկետ համբերության և ընդհանուր շահերի վրա հիմնված դաշինքների կառուցման քաղաքականություն։
3. Անդառնալի հետևանքներից խուսափելու համար պետք է վերականգնել ռազմավարական նախաձեռնողականությունը և մշակել իրատեսական անվտանգության դոկտրին՝ անդրադառնալով հետևյալ հիմնարար հարցերին. 
● Ո՞ր դիրքորոշումն է լավագույն կերպով ապահովում ինքնիշխանությունը՝ թուրք-ադրբեջանական ծավալապաշտության պայմաններում։ 
● Ո՞ր դաշինքներն են ծառայում Հայաստանի շահերին, այլ ոչ՝ վերացական իդեալներին կամ համակրանքներին։ 
● Ինչպե՞ս կարող է Հայաստանը ձեռք բերել ներքին ուժ՝ առանց արտաքին միջամտության ենթարկվելու։  
4. Կարգավորման ներկայիս գործընթացը չի բերել որևէ երաշխիք, անվտանգության որևէ պայմանավորվածություն և որևէ փոխադարձություն։
 Տեսնում ենք ադրբեջանական հավակնությունների շարունակական ընդլայնում՝ Հայաստանի միջազգայնորեն ճանաչված սահմանների նկատմամբ։
Ռազմավարական զսպումը ձգտելու է. 
● Բացառել թշնամու հետագա առաջխաղացումները, 
● Ժամանակ շահել՝ համբերատարության և մարտավարական ճկունության միջոցով, 
● Կառուցել ներքին դիմադրողականություն՝ հիբրիդային ճնշմանը դիմակայելու համար, 
● Ձևավորել արդյունավետ և կայուն դաշինքներ՝ հիմնված ընդհանուր շահերի, և ոչ զգացմունքների կամ գաղափարախոսական համակրանքի վրա։  
5. Ներքին կարողությունը՝ որպես ռազմավարական նպատակ
  ● Պաշտպանության համակարգի բարեփոխում, որը ձգտելու է ոչ թե ավանդական ռազմական հավասարության, այլ՝ ասիմետրիկ հակադարձման և տարածքային պաշտպանության։ 
● Ազգային համախմբվածություն՝ հաղթահարելով պարտվողական դիսկուրսը և խթանելով միասնությունը ինքնիշխանության, և ոչ կուսակցականության շուրջ։ 
● Սփյուռքի ներգրավումը՝ ոչ միայն բարեգործության կամ լոբբինգի, այլև` դիվանագիտական, պաշտպանական, տնտեսական, տեխնոլոգիական և ակադեմիական ոլորտներում։ 
● Տնտեսական դիմադրողականություն և կայունություն՝ նվազեցնելով կախվածությունը թուրքական և ադրբեջանական երթուղիներից, դիվերսիֆիկացնելով հաղորդուղիները:  
6. Դաշնակիցներ և ռազմավարական վերահավասարակշռում 
● Իրական ռազմավարական երկխոսության, 
● Ռազմաարդյունաբերական հատուկ համագործակցության, 
● Փոխշահավետ հետախուզական գործունեության շարունակական համակարգման, 
● Դաշինքներն ու գործընկերությունները դիվերսիֆիկացնելու միջոցով
Իրական ընտրություն հարաբերությունների վերաձևավորման միջոցով. հաստատել փոխշահավետ ռազմավարական դաշինք, ոչ թե թույլ տալ, որ Հայաստանը դառնա անարժեք, անտեսված և օգտագործված դաշնակից։ 
6. «Զանգեզուրի միջանցքը»
 Տարածաշրջանը միավորող տարանցիկ ենթակառուցվածքային խոսույթի տակ թաքնված է աշխարհաքաղաքական սեպ ստեղծելու մտադրությունը, որի նպատակն է. 
● Խաթարել Հայաստանի տարածքային ինքնիշխանությունը, 
● Կտրել Իրանի մուտքը Կովկաս և Եվրասիա, 
● Զրոյացնել Հայաստանի տարածաշրջանային կարևորությունը՝ այն վերածելով տարանցման տարածքի, այլ ոչ թե հանգույցի, 
● Հարավային Կովկասում Թուրքիայի գերիշխանության ճանապարհից վերացնել ռազմավարական խոչընդոտը: 
Պարտադիր քայլեր
Արտաքին քաղաքական վերաիմաստավորումը, հատկապես՝ առկա անվտանգության վակուումում, ենթադրում է ռիսկեր թե՛ հակառակորդների, թե՛ դաշնակիցների կողմից։ Մեր քայլերը պետք է ուղեկցվեն սպառնալիքների կառավարման, ճկունության և սցենարային պլանավորման գործիքակազմով։ 
Հանրային գիտակցության ձևավորում. 
Ռազմավարական դիմադրողականություն ստեղծելը ենթադրում է նաև հանրային ընկալումների փոփոխություն։ Անհրաժեշտ է ձևավորել քաղաքական և հանրային մտքի նոր օրակարգ, որը չի խուսափում պատասխանատվությունից և երկարաժամկետ մտահոգություններից՝ հանուն կարճաժամկետ հարմարավետության։ 
Եզրակացություն. կայունություն՝ հավասարակշռության, այլ ոչ՝ հնազանդության միջոցով։
Կայունությունը չի շնորհվում, այն կառուցվում է։
Խաղաղությունը չի առաջանում թուլությունից. այն վաստակվում է ուժի, ռազմավարության և դիմանալու կամքի միջոցով։

❗️❕ Сегодня русских всячески поносят, но ведь мы получили из России оружия на 4 миллиарда. И самое забавное, что часть этого оружия мы получили через Азербайджан. Однако наша молодежь об этом не знает. Эти факты не разглашаются, не распространяются, не преподаются в школах, не включаются в учебники и не становятся основой для фильмов. А народ должен знать, какими страданиями, с какими трудностями и хитроумными расчетами был создан Арцах.
Давайте ещё раз повторим: оружие из России в Армению для освобождения территорий поставлялось через Азербайджан. Причина была в том, что туннели в Азербайджане — шире, и через Грузию их доставить было невозможно. Грузы оформлялись как сельскохозяйственное и промышленное оборудование, контейнеры пломбировались — и так всё доставлялось через Азербайджан. Так мы и победили.
Арам Манукян
Заместитель руководителя партии Армянский национальный конгресс (давний сподвижник первого президента Армении Левона Тер-Петросяна)
👌 Подписаться | Предложить новость | Чат | Поддержать нас

Те, кто думает, что будущим летом Пашинян непременно проиграет, посмотрите на Молдову.
Где до похабности просто и незатейливо передовой Запад проводит демократические выборы.
Если это можно назвать демократическими и если это можно назвать выборами.
С чего вы взяли, что они не смогут в Армении провести точно такой же финт ушами. Да легко.
Ашот Сафарян

👹Послевоенное восстановление государства заключается не в лозунгах или желаниях, а в новых идеях, новых решениях, смелых программах, новых подходах и умении правильно понимать происходящее в мире.
Группа «Альтернативные проекты» представляет статью бывшего министра иностранных дел Армении Ары Айвазяна. В рамках проекта «Предложение Армении» мы будем регулярно публиковать материалы деятелей, имеющих что сказать и что предложить.
Статью читать тут

Военный пацифизм как парадокс “реальной Армении”
Сокращение расходов на оборону — не техническая мелочь: это не просто изменение стратегического курса на повышение “выживаемости” Армении, а выполнение “наказа” Баку, считает колумнист @SputnikARM Арман Абовян.
Если Баку повышает военные расходы, а Ереван сокращает финансирование армии, то логическая связь между этими событиями очевидна. На этом фоне аргументы пашиняновских властей, которые объясняют такое решение переходом от “временных, экстраординарных расходов 2025 года” к плановому финансированию звучат как издевка.

📍Всемирный банк включил насильственно перемещщенных лиц из Арцаха в ежегодный прирост населения Армении, а придурки из Баграмян26 выдают это как достижение.

«Աբովյան time»․ 44-օրյա պատերազմը մեզ համար պետք է խորը վերլուծելու ու հասկանալու առարկա դառնա։ Այն բացեց մեր հասարակության խորը ճեղքերը։
Այն թեզը, որ բաժանում էր հայերին «հայաստանցիների» և «ղարաբաղցիների», տարիներ շարունակ սնուցվում էր և օգտագործվեց մեզ թուլացնելու համար։ Սակայն հենց պատերազմը ցույց տվեց՝ դա ոչ թե իրական հակասություն էր, այլ արհեստական բաժանարար, որով թշնամին փորձեց քանդել մեր միասնականությունը։
Այսօր արդեն ակնհայտ է․ Արցախից հետո «երախներ բացվեցին» դեպի Հայաստան։ Պետք է վերջնականապես բոլորիս համար պարզ դառնա, որ բաժանումը կործանարար է։
🎦զրույցն ամբողջությամբ
♥️@RadioSputnikArm | LIVE 106.0FM