Category: Melik Adamyan 2

Террористический режим Азербайджана, в ответ на законный арест бандитов и убийц, позволил себе бессовестные и бесчеловечные действия в отношении невиновных граждан Российской Федерации — журналистов и простых людей, чья единственная «вина» заключается в их национальности или в том, что они говорили правду.
Для меня здесь нет ничего непонятного: азербайджанская власть, совершив этническую чистку и военную оккупацию свободного Арцаха, продолжает действовать в духе дикости и жестокости.
Они прославляют убийц, которые топором убивают спящих людей, они уничтожают памятники героям Великой Отечественной войны, они срезают головы старикам и детям. Это не государство — это идеология ужаса.
Но история имеет память. Справедливость обязательно восторжествует.
Россия прошла через века испытаний — её не сломили ни вы, ни ваши покровители. И не сломите. Всё будет так, как уже бывало.
Русско-турецкие войны, в которых победила Россия:
• 1676–1681 — Чигиринские походы
• 1768–1774 — Русско-турецкая война (Кючук-Кайнарджийский мир)
• 1787–1792 — Русско-турецкая война (Ясский мир)
• 1806–1812 — Победа при Калафате и Бухарестский мир
• 1828–1829 — Взятие Карса и Адрианопольский мир
• 1877–1878 — Русско-турецкая война (освобождение Болгарии, Сан-Стефанский мир)
• Крымская кампания (1853–1856) — несмотря на международную коалицию, Россия проявила героизм и не была покорена.
Россия не только выдержала — она побеждала.
И победит снова.
Генрих Даниелян

ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը շնորհակալություն է հայտնում իր ծննդյան օրվա առթիվ ստացած բազմաթիվ շնորհավորանքների, բարեմաղթանքների և ջերմ խոսքերի համար՝ փոխադարձ բարեմաղթանքներ հղելով բոլորին:

Շնորհավոր ծնունդդ, պարոն Նախագահ։
Հայության համար մինչ այսօր անխոնջ ծառայող մարդ, ում ավագ ընկեր կոչելու, ումից կյանք ու կռիվ, քաղաքականություն եւ հայրենասիրություն սովորելու պատիվ ունեմ։
Ձեր կարծր բնավորությունից ելնելով՝ Ձեր իրական կյանքն՝ իր ապրումներով, հույզերով եւ հույսերով, Դուք Ձեր ներսում եք ապրում, Ձեր հոգու, սրտի, խղճի եւ մտքի, օտար աչքի համար անհասանելի անկյուններում։
Այդ ներսի, միայն Ձեզ հասու ներքին վերսիան է իրական Սերժ Սարգսյանը, ում նույնիսկ Ձեր մերձավոր շրջապատը հաճախ ճշգրտորեն մինչեւ վերջ չի վերծանում։
Պարադոքսների միախառնություն, ով իր համեստությամբ եւ խորաթափացությամբ ինքն իրեն լոկ Տիեզերքի հատիկ է ընկալում՝ իր մեջ փորձելով տեղավորել այդ նույն Տիեզերքը։
Երբ 20 ամսվա դադարից հետո Ձեզ տեսա առաջին անգամ, խոստովանեցի, որ չգիտեի, ոնց Ձեզ դիմավորեի՝ որքան ուժեղ սեղմեի Ձեր ձեռքը, ինչքան պինդ փաթաթվեի ողջագուրվելիս։
Ձեզ բնորոշ կիսաժպըտով ասացիք. առխային, էդքան չեմ թուլացել։ Ձեզ հետ շփումներից հետ սովորած ուղեղս այլ բան չառաջարկեց պատասխանելու, քան «Ձեզ առանց ինձ էլ շատ են ցավացրել, պարոն Նախագահ»:
Եւ այս ընթացքում հասկացել եմ Ձեզ մինչ այսօր պաթոլիգիկ ատողների շարժիչ գործոնը. Դուք իրենց համար հայելի եք, որի մեջ իրենք տեսնում են սեփական արատներն ու անազնվությունը, որովհետեւ Դուք իրենց նման չեք եւ ողջ կյանքը եղել եւ մնում եք ստանդարտ «քաղաքական գործիչ» մատրիցայից դուրս։ ( «Սերժի տակ» մնացածների այդ տեսակը Ձեզ քաջ ծանոթ է):
Պաշտոնն էլ գնաց, մերկացնելով, բյուրեղացնելով, պնդացնելով սակայն շատ ավելի կարեւոր ինքնություն՝ իր իմաստնությամբ բարձրաձայն հեղինակություն, որ չես կարող ոչ տալ, ոչ վերցնել. այն կարող ես միայն վաստակել, ինչպես ուժեղ ու պինդ, զենքին, բահին ու գրչին սովոր ձեռքերի կոշտուկ, որը հասու չէ բազում «շոումեններին»։
Խելահեղ թվայնացման դարում Ձեզ ուղղված բյուր մաղթանքներին զուգահեռ մի բան էլ մաղթեմ ինքս ինձ, մեզ եւ Ձեր զավակներին ու թոռներին. արհեստական բանականության մեջ չկորցնենք Ձեզ այդքան բնորոշ մարդկային բարոյականությունը։
Հ.Գ. Հաջորդ հանդիպմանը շատ ավելի պինդ եմ սեղմելու Ձեր ձեռքը։
Արմեն Աշոտյան

Այսօր ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանի ծննդյան տարեդարձն է:
Շնորհավոր, պարո´ն նախագահ:
Հասկանալիորեն այսօր տրամադրություն չունեք ո´չ նշելու Ձեր ծննդյան օրը, որը մյուս օրերից Դուք երբեք էլ չեք առանձնացրել, ո´չ էլ շնորհավորանքներ ստանալու այդ առիթով:
Երբ Հայաստանը արտաքին և ներքին ծանրագույն մարտահրավերների առջև է, երբ վտանգի տակ է պետականության գոյությունը, երբ Ձեր ընկերները, որոնց հետ Դուք Արցախյան ազատագրական պայքարի բովով եք անցել, գերեվարված են Բաքվի ռեժիմի կողմից, իսկ Արցախը՝ հանձնված թշնամուն, երբ Հայաստանի կապիտուլյանտ կառավարիչների կողմից ապօրինի հետապնդումների եք ենթարկվում Դուք, Ձեր կուսակցական ընկերները, ազգանվեր բազմաթիվ այլ գործիչներ, երբ ազգային եկեղեցին, ինչպես մեր բոլոր ազգային արժեքները, անարգվում և արտաքին թշնամու ցանկություններին ընդառաջ բռնաճնշումների է ենթարկվում իշխանազավթների կողմից, այս օրը Ձեզ համար ծանր մտորումների և ստեղծված իրավիճակից ելքերի որոնման օրերից մեկն է դառնում:
Դուք, որ բոլոր իրավիճակներում հուսահատությունը համարում եք մեղք և վստահ եք, որ ինչպես ավելի քան մեկ դար առաջ մայիսյան հերոսամարտերում մեր ժողովուրդը անհնարին թվացող հաղթանակը դարձրեց հնարավոր, այնպես էլ այսօր է դա հնարավոր, եթե հավատը ուժեղ գտնվի վախից, ազգային պատասխանատվությունը բարձր դասվի հարմարվողականությունից ու անտարբերությունից, ազատատենչությունը հաղթի հոռետեսությանը, մեծ նպատակն ավելի կարևոր համարվի, քան անձնական ապահովությունը և անառողջ հավակնությունները, ժամանակավոր կորուստները չդառնան պարտության հետ հարմարվելու պատճառ, այլ մղիչ ուժ՝ շարունակելու պայքարը:
Թող Աստված Ձեզ քաջառողջություն, ուժ, կորով և արևշատություն պարգևի, պարո՛ն նախագահ, տեսնելու այդ պայքարի արդյունքը՝ վերստին ազատագրված Արցախը, գերեվարված Ձեր ընկերների և Բաքվի բանտերում գտնվող մեր բոլոր հայրենակիցների վերադարձը Հայրենիք, երբեմնի հաղթանակած հայոց բանակի փառքը վերականգնված և մեր պետության սահմաններն անառիկ, ազգային համերաշխությունն ու համազգային միասնականությունը վերականգնված, ազգային արժեքները՝ համազգային հոգածության և ամուր պաշտպանության ներքո, հաստատված խաղաղությունը արժանապատիվ և հարատև, հայրենադավները՝ խստագույն պատժի արժանացած: