Վերջին հանդիպումն ու զրույցը Կուտոյանի հետ
🔫 ՊՊԾ-ից առաջ ես մտերիմ հարաբերություններ ունեի Գեորգի Կուտոյանի հետ։ Հետո նա դարձավ ԱԱԾ տնօրեն։ Ծառայության բերումով էլ երբեմն հանդիպում էինք։ Մի քանի անգամ երկար խոսել էինք պետության խնդիրների մասին։
⏳ Վերջին անգամ նրան հանդիպեցի իշխանափոխությունից ամիսներ անց։ Հիշում եմ շատ պարզ…
😔 Կուտոյանը անտրամադիր էր, աչքերը՝ դատարկ ու հոգնած։ Ես փորձեցի կատակով կոտրել լռությունը․
— Ժոր, ի՞նչ ա եղել, ինչի՞ ես էսքան տխուր։
Նա գլխով կախ պատասխանեց․
— Շատ վատ բան ենք բերել Հայաստանի գլխին։ Էդ ինչ գալու ա… ամենավատ երազում էլ չես պատկերացնի։ Չգիտեմ՝ ինչի Թիվ 1-ը ինձ դրեց էս թեմայի տակ, բայց ես ինձ չեմ կարող ներել։
🤯 Չէի հասկանում, թե ինչի մասին էր։ Հայաստանում առանց արյուն թափելու իշխանություն էր փոխվել, անգամ հինը ու նորը կարծես օրգանիկ կապ ունեին։
Ես հակադարձեցի․
— Բայց հանգիստ ա։ Տոնոյանն էլ ասում էր՝ Սերժն ու Փաշինյանը փրկել են Հայաստանը։ Ճիշտ ա, Նիկոլը տարօրինակ մարդ ա (զուգարանի պատմությունը հիշեցի)… բայց դա ուրիշ բան ա։
Կուտոյանը դառը ժպտաց․
— Դու դեռ չգիտես…
Էդ խոսքերը մնացին գլխումս։ Նա այլևս ոչինչ չավելացրեց, միայն խնդրեց․
— Քեզ լավ կնայես։
📩 Մի քանի շաբաթ անց տղաներից մեկի նամակը սառեցրեց ինձ․
«Կուտոյանը հայտնաբերվել է մահացած։ Նախնական վարկածը՝ ինքնասպանություն»։
❄️ Արյունս սառեց։ Հիշեցի նրա վերջին խոսքերը։ Միայն մեկ բան էր պտտվում գլխումս․
— Ի՞նչ դժբախտություն էր սպասվում Հայաստանին, որ նրան հասցրեց էդ քայլին։
Այդ օրվանից ամեն առավոտ արթնանում էի անհանգիստ։ Նրա ստվերը միշտ ինձ հետ էր։
🔥 Մինչև 44-օրյա պատերազմը ես շարունակում էի փնտրել պատասխաններ։
Շարունակելի…