Blog


Առաջիկայում ապագան է
 
Այսօր միջազգային փորձագիտական գնահատականներում քննարկվում է Հայաստանի հնարավոր «զոնալ բաժանման հեռանկարը»՝ չբացառելով, որ զարգացումներն ի վերջո կարող են բերել փոքր Հայաստանի բաժանմանը ազդեցության գոտիների՝ թուրքական, ռուսական, պարսկական, ԵՄ-ական…
 
Մենք ջախջախված ներկայով պետք է գնանք դեպի ապագա։ Չուզենք էլ՝ մեզ տանելու են։ Մենք մեր ձեռքերով մեր ապագան կարող ենք սարքել դժոխք, եթե շարունակենք ճիշտ չհասկանալ անցյալը, ճիշտ չգնահատել ներկան։
Ներկա ազգային պարզունակությունը և մերկանտիլիզմը, որը քարշ ենք տվել բազմաթիվ դարերով մինչև 21-րդ, պետք է էական շտկման ենթարկվի։
 
Մի կողմից քո ամբողջ էությունը հակադրվում է պետության փլուզման գաղափարին, բայց մյուս կողմից՝ իշխանության վերջին խոսույթը՝ «խաղաղության խաչմերուկը», որն ակնհայտ արհեստականությամբ դրվեց շրջանառության մեջ և անդադար տիրաժավորվում է, իրականում կարող է հանգեցնել հենց դրան։ Վերջին 5 տարիների պատմությունը ցույց է տալիս, որ այս իշխանության՝ առաջին հայացքից բոլոր արհեստական գաղափարների հետևում իրական մշակված ողբերգության սցենար է։
 
Նման իշխանության, շփոթված-շոկային հասարակության և դեֆոլտի մեջ գտնվող ընդդիմադիր առաջնորդության պայմաններում ի՞նչը պետք է խանգարի Հայաստանը քարտեզի վրա չտեսնողների սցենարին։
Այս հարցն ունի միայն մեկ պատասխան՝ ՄԵՆՔ։ Բայց որպեսզի այդ մենքը ունենա ձևակերպում, պետք է կտրուկ փոխել աշխատանքի բովանդակությունը, տեխնոլոգիաները, խնդիրները։ Այսօր հուսահատեցնող է ոչ այնքան իշխանության որակը, դա մենք անգիր գիտենք, որքան՝ դիմացը տիրող անճարակությունը՝ մի դեպքում անելիքը լավ չպատկերացնելու պատճառով, մյուս դեպքում՝ գործարքային գույքամոլության։
 
Նոր բովանդակությամբ նոր համակարգերի ստեղծումը պահանջում է շատ հարցերի հանդեպ վերաբերմունքի վերանայում։
Որպես սկիզբ՝ պետք է ընդունենք պարզ իրողությունները, առողջացման նախնական քայլերը.
 
n  Անարդար մեխանիզմներով մեծ կապիտալ դիզածները պարտք են Արցախին ու արցախահայությանը։
n  Իշխանությունը որպես միայն փող աշխատելու միջոց ու միջավայր ընկալած անձինք պարտք են պետությանը։
n  Զրոյական սոցիալական պատասխանատվությամբ օլիգարխիան պարտք է այս ժողովրդին։
n  Ինտելեկտուալ անհատները և շրջանակները պարտք են պետությանը, որովհետև տարբեր պատճառներով արդյունավետ չեն եղել, հաճախ լռել են, հաճախ սպասարկել են այլ շահեր։
 
Եվ այդ պարտքը պետք է վերադարձվի, որպեսզի Հայաստանը ապագա ունենա։
Ժամանակին իշխանությունը որպես փող աշխատելու ընկալումը՝ «փող-պետություն» աշխարհայացքը, փակեց հազարավոր ունակ մարդկանց ճանապարհը։ Կարող ու կիրթ մարդիկ հազարներով թողեցին գնացին, մեկուսացան, չգտան իրենց Հայաստանում, չռեալիզացվեցին։ Տեղը զավթեց այլ որակ։
 
Այսօրվա՝ ստի և աշխարհի ու պետականության մասին գավառական պատկերացումներով պետության մեր նարատիվը պետք է փոխվի, հակառակ դեպքում ապագան շատ ցավոտ է լինելու։
Մենք 100%-ով տապալեցինք մեր անցյալը, աննորմալ գին վճարեցինք, հիմա ամենանվաստացված, անարժանապատիվ վիճակում ենք՝ անհույս ու անորոշ։ Բայց մեզ սպասում է նոր փուլ։ Առջևում «ապագան» է, որին ընդառաջ մենք գնում ենք անմիտ, անծրագիր, քանդված վիճակում։
Ի՞նչ անել, որ մեր ապագան ոչ թե դժոխք դառնա, այլ՝ հետպատերազմյան վերականգնման փուլ (սա միակ առողջ տարբերակն է)։ Անհրաժեշտ է լինելու մի քանի ցավոտ փաստերի ընդունում, ներկայի ռացիոնալ գնահատում, ներհասարակական համակեցության նոր խաղի կանոնների հաստատում, ապագայի շուրջ ստրատեգիական մտածողություն ու այդ մտածողության տեր մարդիկ։ Ուրեմն պետք է սկսենք ձևակերպել նոր ասելիք, ու դրանք դավանող մարդկանց կոնկրետ ցանկ։ Ու վերջապես հերիք է սպասել, թե իբր ոմանք կձևակերպեն մեզ համար լուծումներ ու իբր կառաջնորդեն պայքարի։ Չեն արել, չեն անելու։
 
 
 Շարունակելի
Վահե Հովհաննիսյան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ
 
 

⬆️…народу Арцаха будет предоставлен “статус временной защиты”. Теперь он заявляет, что для выплаты пенсий и пособий необходимо «получить гражданство РА». Иначе будешь икать голодным, это твой выбор: или, или.
Разве какая-либо страна, принимая беженцев и предоставляя им льготы, заставляет их получать гражданство этой страны под угрозой голодной смерти? Я могу вспомнить только одну такую ​​страну, которая заставила свой паспорт в обмен на хлеб. Его имя произносится избранником нашего народа с ударом сердца, запыхавшись и с высочайшей легкостью: Азербайджан Меним, Азербайджан. Внимательный наблюдатель заметит даже в эти минуты на его интеллектуальном лбу крупные капли пота, скользящие по невинным ресницам теленка и делающие их гуще.
4 раза НК и никакого Арцаха. Вместо этого они были «насильственно перемещены» 4 раза, но «никакой опасности не подвергались», по заверению главы государства в Совете Безопасности ООН. Ни больше, ни меньше, братья и сестры. Терпите, братья и сестры, я лишу вас вашей страны, и вы будете есть хлеб. Надо немного потерпеть, братья и сестры, уже большой поток желающих отдать Родину в обмен на хлеб, чего вы морочитесь?
«Если у них не будет объективной возможности вернуться в Нагорное…» В третьем лице, с чрезвычайно сложными глагольными оттенками апарни. Похоже, наш национальный лидер очень сильно пострадал, чтобы избежать в будущем обвинений в суде. Это не поможет. Мы услышали объективное препятствие, но объективную возможность, и то тоже в отрицательной позиции… Правовые опасения нац. действительно объективны и объективны.
В чем здесь проблема, если оставить в стороне лингвистический анализ? В чем причина увеличения крутитов, чрезмерных даже для всенародного избранника? Граждане Арцаха уже являются гражданами Республики Армения, они просто поменяли место регистрации, и это временно, это разрешено законодательством Республики Армения. Кроме того, Арцах всегда был и останется частью РА в плане паспортного режима (последний должен будет быть подтвержден правительством Республики Арцах, документ о роспуске создает для этого возможность).
Так в чем проблема с нашим любимым братом? Отсутствие кода Арцаха 070 в новых паспортах. люди лишаются доказуемого правового основания быть резидентом Арцаха, они лишаются гражданства как уроженцы Арцаха. Есть и другие, не столь очевидные моменты.
Учитывая эти обстоятельства, Никол инициировал гнусную диверсию по «декарбификации» и депатриации людей, шантажируя льготами и пенсиями. У врага теперь будут все основания утверждать, что сам народный избранник признал Арцах частью Азербайджана и мало того, лишил народ тысячелетней родины. Армяне там не жили, покажите мне. Барат йох, ватан йох.
Отметим, что официальный Ереван ни разу не выражал требования или желания возвращения жителей Арцаха ни перед Баку, ни в международных структурах. «Мы не смогли предотвратить этническую чистку Нагорного Карабаха». И все, то есть сбежали? Ты выжил, нация? Какое у тебя солнце?
Более того, действия Еревана направлены на то, чтобы исключить то возвращение, ради которого и была инициирована отвратительная диверсия. Спецоперация по закрытию арцахской проблемы с николаевским лозунгом «Права и безопасность народа Нагорного Карабаха, обращение к ним» завершится «паспортизацией» жителей Арцаха. Вот что такое адресация, братья и сестры.
Для сравнения, Баку расселил своих вынужденных переселенцев (то есть перемещенных в результате иностранной оккупации) в населенных пунктах, рядом друг с другом, не распыляя их. Их содержали в жутких условиях, тоже для того, чтобы показать международным наблюдателям, но они четко сказали, что вернутся на свою выдуманную «родину». Государь этого не говорит и лишает его родины. Родина – государство. Он говорит что-то другое. лишите нас юрисдикции государства, где хотите, всего на один час, и эта земля уже ваша, это ваша родина, мой дорогой, мой обожаемый Азербайджан.
Но не спеши, Никол йох, Карабахский деил, Азербайджанский йох. Это уже от нас.
Лрагир