Հայկո Բաղդատ
«Այլևս ծննդավայր չես վերադառնա, չէ՞»։
Ընտրություններից հետո գրեթե ամեն օր այդ հարցն են ինձ տալիս։
Երբեմն մտքումս է արձագանքում այն․ «Ծննդավայր այլևս չե՞մ վերադառնա ես»։
Պատասխանը չգիտեմ․․․
Ինչպիսի՞ զգացական կապ պետք է հաստատեմ այն երկրի հետ, ուր այլևս երբեք չեմ վերադառնա։
Զայրույթ, ատելություն, կարոտ, կարոտաբաղձություն, սուգ․․․
Ո՞ր զգացումները պետք է ունենամ, երբ ծննդավայրիս թեման է բացվում։
Չգիտեմ․․․
Այս շաբաթ ուզում եմ ընթերցողներիս «Քուրթուլուշը (թաղամաս Ստամբուլի Շիշլի շրջանում, նախկինում Թաթավլա կոչված այս թաղամասը հնում բնակեցված է եղել բացառապես փոքրամասնություններով-Ակունքի խմբ․) շատ է աղավաղվել» գրքիցս մի հատված ներկայացնել։ Միգուցե նրա միջոցով ցավս կբացատրեմ։
https://akunq.net/am/?p=90893&fbclid=IwAR1DS1C1–7RFlHHPFAIyntyIY8LnGfMllEBt7d-VeF7K2dX1Cph4exzbO4
Յոզղատցին
Հայկո Բաղդատ «Այլևս ծննդավայր չես վերադառնա, չէ՞»։ Ընտրություններից հետո գրեթե ամեն օր այդ հարցն են ինձ տալիս։ Երբեմն մտքումս է արձագանքում այն․ «Ծննդավայր այլևս չե՞մ վերադառնա ես»։ Պատասխանը…
Leave a Reply