🔴 Ռուս — ուկրաինական ճակատ․ իրական պատկերը, ռուս — ամերիկյան սպասվող համաձայնությունները ու Հայաստանի անելիքները (ՄԱՍ 2)
Մի շարք արևմտյան հեղինակավոր ԶԼՄ-ներ կարծիք են հայտնում, որ անհրաժեշտ է հնարավորինս շուտ փորձել համաձայնության գալ Վլադիմիր Պուտինի հետ, քանզի «հաղթանակի համը» զգալուց հետո, գուցե, նրան այլևս հնարավոր չլինի նստեցնել բանակցությունների սեղանի շուրջ։ Նաև վարկած է առաջ քաշվում, որ եթե ռուսական բանակին հաջողվի ճեղքել Ուկրաինայի պաշտպանական գիծը, Պուտինը կանգ չի առնելու միայն Ուկրաինայով։
Ուկրաինական բանակը պատերազմի մեկնարկի պահից փայլուն դիմադրություն է ցույց տվել, սակայն խնդիրն այն է, որ հյուծման պատերազմում Ուկրաինայի ռեսուրսները, այդ թվում՝ չվերականգնվող ռեսուրսները սպառվում են, ինչը, ըստ վերլուծական կենտրոնների, մի քանի ամսից այլևս անհնարին է դարձնելու ռուսական բանակին դիմակայելու հնարավորությունը։
Հայաստանի իշխանությունները քաղաքական հաշվարկներում պետք է հաշվի առնեն ուկրաինական ճակատում տիրող իրավիճակը և հեռանկարում նշմարվող ռուսական, եթե չասենք հաղթանակը, ապա առնվազն հաջողությունը, քանզի դա ուղիղ կապ ունի Հայաստանի, Հարավային Կովկասի և տարածաշրջանի ապագայի հետ։ Այժմ Հայաստանը չպետք է կատարի քայլեր, որոնց հետևանքով ռուս — ամերիկյան համաձայնություններից հետո կհայտնվի էլ ավելի ծանր վիճակում։ Ռուսաստանը և ԱՄՆ-ը վաղ թե ուշ համաձայնության են գալու, իսկ այդ համաձայնությունների ու դրանց բովանդակության առանցքում լինելու են դեռևս 2021 թվականի վերջին Ռուսաստանի կողմից ԱՄՆ-ին ներկայացված «Անվտանգության երաշխիքների վերաբերյալ» պահանջներն ու առաջարկները, որոնց թվում է նաև նախկին ԽՍՀՄ տարածքի նկատմամբ վերահսկողության հստակեցումը։ Ռուսաստանի կողմից ներկայացված «Անվտանգության երաշխիքների վերաբերյալ» պահանջներն ու առաջարկները բավականին ծավալուն թեմա է՝ բաղկացած մեկ տասնյակից ավել կետից, որոնց ամենայն մանրամասնությամբ կանդրադառնամ առանձին հոդվածով։
Հարկ է նշել, որ դեռևս պարզ չէ, թե ով է միջնորդի դեր ստանձնելու Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև։ Մեծ է հավանականությունը, որ այդ դերն իր վրա կվերցնի Չինաստանը, որն արդեն մշակել է առաջարկությունների փաթեթ։ Եթե Չինաստանին հաջողվի իր վրա վերցնել միջնորդի դերը ու հասնել կրակի դադարեցման, ապա դա լինելու է ԱՄՆ-ի աշխարհաքաղաքական լրջագույն պարտությունը՝ իր բոլոր հետևանքներով։
ՄԱՍ 1 ⬆️
Մի շարք արևմտյան հեղինակավոր ԶԼՄ-ներ կարծիք են հայտնում, որ անհրաժեշտ է հնարավորինս շուտ փորձել համաձայնության գալ Վլադիմիր Պուտինի հետ, քանզի «հաղթանակի համը» զգալուց հետո, գուցե, նրան այլևս հնարավոր չլինի նստեցնել բանակցությունների սեղանի շուրջ։ Նաև վարկած է առաջ քաշվում, որ եթե ռուսական բանակին հաջողվի ճեղքել Ուկրաինայի պաշտպանական գիծը, Պուտինը կանգ չի առնելու միայն Ուկրաինայով։
Ուկրաինական բանակը պատերազմի մեկնարկի պահից փայլուն դիմադրություն է ցույց տվել, սակայն խնդիրն այն է, որ հյուծման պատերազմում Ուկրաինայի ռեսուրսները, այդ թվում՝ չվերականգնվող ռեսուրսները սպառվում են, ինչը, ըստ վերլուծական կենտրոնների, մի քանի ամսից այլևս անհնարին է դարձնելու ռուսական բանակին դիմակայելու հնարավորությունը։
Հայաստանի իշխանությունները քաղաքական հաշվարկներում պետք է հաշվի առնեն ուկրաինական ճակատում տիրող իրավիճակը և հեռանկարում նշմարվող ռուսական, եթե չասենք հաղթանակը, ապա առնվազն հաջողությունը, քանզի դա ուղիղ կապ ունի Հայաստանի, Հարավային Կովկասի և տարածաշրջանի ապագայի հետ։ Այժմ Հայաստանը չպետք է կատարի քայլեր, որոնց հետևանքով ռուս — ամերիկյան համաձայնություններից հետո կհայտնվի էլ ավելի ծանր վիճակում։ Ռուսաստանը և ԱՄՆ-ը վաղ թե ուշ համաձայնության են գալու, իսկ այդ համաձայնությունների ու դրանց բովանդակության առանցքում լինելու են դեռևս 2021 թվականի վերջին Ռուսաստանի կողմից ԱՄՆ-ին ներկայացված «Անվտանգության երաշխիքների վերաբերյալ» պահանջներն ու առաջարկները, որոնց թվում է նաև նախկին ԽՍՀՄ տարածքի նկատմամբ վերահսկողության հստակեցումը։ Ռուսաստանի կողմից ներկայացված «Անվտանգության երաշխիքների վերաբերյալ» պահանջներն ու առաջարկները բավականին ծավալուն թեմա է՝ բաղկացած մեկ տասնյակից ավել կետից, որոնց ամենայն մանրամասնությամբ կանդրադառնամ առանձին հոդվածով։
Հարկ է նշել, որ դեռևս պարզ չէ, թե ով է միջնորդի դեր ստանձնելու Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև։ Մեծ է հավանականությունը, որ այդ դերն իր վրա կվերցնի Չինաստանը, որն արդեն մշակել է առաջարկությունների փաթեթ։ Եթե Չինաստանին հաջողվի իր վրա վերցնել միջնորդի դերը ու հասնել կրակի դադարեցման, ապա դա լինելու է ԱՄՆ-ի աշխարհաքաղաքական լրջագույն պարտությունը՝ իր բոլոր հետևանքներով։
ՄԱՍ 1 ⬆️