«Լավրովյան պլանի» շարունակվող ոդիսականը
🇦🇲🇦🇲🇦🇲Հայաստանում առ այսօր շարունակվում են քննարկումներ այն մասին, որ Հայաստանը 44-օրյա պատերազմի հասավ՝ մերժելով կարգավորման տարբերակներն ու պլանները, այդ թվում 2016-ից հետո ներկայացված Լավրովյան պլանը, որը որոշակի վերափոխումով ներկայացվել է նաեւ 2019-ին: Սրանք անշուշտ կարեւոր քննարկումներ են, որովհետեւ թվում է, որ խնդրո առարկան կորսված է վաղուց՝ ցավագին եւ ողբերգական գնով, սակայն ռեգիոնալ իրադարձությունների եւ Հայաստանի ու Ադրբեջանի մկջեւ այսպես ասած խաղաղության խննդրի առումով տրամաբանությունը շարունակում է մնալ նույնը: Թվում է անթերի՝ եթե Հայաստանը գնար կարգավորման, ընդունել այդ պլանները, ապա չէր լինի պատերազմ եւ այսօր Արցախը կլիներ հայկական:
Բայց, փորձենք դիտարկել մի սցենարային տարբերակ, վարկած: Հայաստանը համաձայնում էր որեւէ պլանի, զիջվում էին տարածքներ, տեղակայվում էին ռուս խաղաղապահներ, կարգավիճակը մնում էր անորոշ ապագային, այլ կերպ ասված՝ իրականացվում էր «տարածքներ խաղաղության դիմաց» սկզբունքը:
Կարդալ ավելին 👈
🇦🇲🇦🇲🇦🇲Հայաստանում առ այսօր շարունակվում են քննարկումներ այն մասին, որ Հայաստանը 44-օրյա պատերազմի հասավ՝ մերժելով կարգավորման տարբերակներն ու պլանները, այդ թվում 2016-ից հետո ներկայացված Լավրովյան պլանը, որը որոշակի վերափոխումով ներկայացվել է նաեւ 2019-ին: Սրանք անշուշտ կարեւոր քննարկումներ են, որովհետեւ թվում է, որ խնդրո առարկան կորսված է վաղուց՝ ցավագին եւ ողբերգական գնով, սակայն ռեգիոնալ իրադարձությունների եւ Հայաստանի ու Ադրբեջանի մկջեւ այսպես ասած խաղաղության խննդրի առումով տրամաբանությունը շարունակում է մնալ նույնը: Թվում է անթերի՝ եթե Հայաստանը գնար կարգավորման, ընդունել այդ պլանները, ապա չէր լինի պատերազմ եւ այսօր Արցախը կլիներ հայկական:
Բայց, փորձենք դիտարկել մի սցենարային տարբերակ, վարկած: Հայաստանը համաձայնում էր որեւէ պլանի, զիջվում էին տարածքներ, տեղակայվում էին ռուս խաղաղապահներ, կարգավիճակը մնում էր անորոշ ապագային, այլ կերպ ասված՝ իրականացվում էր «տարածքներ խաղաղության դիմաց» սկզբունքը:
Կարդալ ավելին 👈
Թողնել պատասխան