Արժե պարզաբանել միայն մեկ հանգամանք. արդյո՞ք խաղաղությունը Ադրբեջանի օրակարգում է, և ի՞նչ է տալիս խաղաղությունը Ադրբեջանին: Եվ Թուրքիան չի հրաժարվում իր սկզբունքից. Հայաստանի հետ կարգավորումը հնարավոր է միայն Ադրբեջանի հետ խաղաղություն հաստատելուց հետո: Հայաստանի կողմից Թուրքիայի սեփական պահանջների ճանաչումը համարվում է անբավարար։
Այստեղ կարող է որոշիչ լինել լեգիտիմության հակումը: Փաշինյանը պետք է հասարակությանը բացատրի նման քաղաքականության իմաստը: Հակառակ դեպքում տպավորություն է ստեղծվում, որ երկրի փրկությունը կարող է լինել միայն «ձախողված ուսանողի» վարքագիծը, որը միշտ փորձում է հաճոյանալ խիստ դասախոսին՝ սովորելու և տնային աշխատանք կատարելու փոխարեն: Բոլորը գիտեն, թե ինչով է ավարտվում այս վարքագիծը:
Մանվել Սարգսյան
Թողնել պատասխան