Կակիստոկրատիան (հին հունարեն՝ kakistos — ամենավատ և kratos — իշխանություն) պետական կառավարման համակարգ է, որտեղ իշխանությունը պատկանում է հասարակության «ամենավատ», անպարկեշտ, ամենաանորակ կամ ոչ կոմպետենտ ներկայացուցիչներին։
Կակիստոկրատական կառավարման համակարգում հաճախ նկատվում են հետևյալ երևույթները.
— Ոչ կոմպետենտություն. Պաշտոնյաները չունեն անհրաժեշտ գիտելիքներ և հմտություններ պետությունը կառավարելու համար:
— Բարոյական անկում. Իշխանության ղեկին հայտնվում են մարդիկ, ովքեր աչքի են ընկնում անազնվությամբ, խարդախությամբ և սկզբունքայնության բացակայությամբ:
— Կոռուպցիա. Հանրային շահը ստորադասվում է անձնական կամ խմբային շահերին:
— Պատահականություն. Հաճախ պաշտոններ ստանում են ոչ թե արժանիքների, այլ ծանոթության, քծնանքի կամ պատահական հանգամանքների բերումով:
@armgeopolitic
Կակիստոկրատական կառավարման համակարգում հաճախ նկատվում են հետևյալ երևույթները.
— Ոչ կոմպետենտություն. Պաշտոնյաները չունեն անհրաժեշտ գիտելիքներ և հմտություններ պետությունը կառավարելու համար:
— Բարոյական անկում. Իշխանության ղեկին հայտնվում են մարդիկ, ովքեր աչքի են ընկնում անազնվությամբ, խարդախությամբ և սկզբունքայնության բացակայությամբ:
— Կոռուպցիա. Հանրային շահը ստորադասվում է անձնական կամ խմբային շահերին:
— Պատահականություն. Հաճախ պաշտոններ ստանում են ոչ թե արժանիքների, այլ ծանոթության, քծնանքի կամ պատահական հանգամանքների բերումով:
@armgeopolitic
Թողնել պատասխան