Category: Ararat

Вследствие выхода к Южным Морям состоится встреча с уважаемым руководителем религиозной автономии А.М. Джулани с профильным составом министерства

Радио «Фуд Сити», FM 105,5.
Начинаем наш репортаж с овощебазы в Бирюлево.

С севера на помощь спешит армия генерала Венка.

Здравствуйте, это монсеньор Жорж Асадурян. Я армянский католический епископ города Дамаск.
К сожалению, ситуация очень опасная, потому что ощущается, что страна разделяется, или будет разделена. Уже революционеры и исламисты заняли три города, Алеппо, Хаму и Хомс, и они хотят продолжить своё наступление до города Дамаск. Также деревня Кесаб, где проживает армянское большинство, находится под угрозой, потому что уже армянское население готово покинуть деревню, чтобы избежать вторжения исламистов или повстанцев, которые будут атаковать деревню Кесаб, как это было раньше.
К сожалению, особенно молодые армяне покидают Дамаск, потому что у них есть армянский паспорт. С армянским паспортом они могут пересечь сирийско-ливанскую границу и также семьи готовятся покинуть город Дамаск, потому что не хотят пережить опасные дни, скажем, войны, которая была между сирийской армией и исламистами, или революционерами, атакующими Хаму или Алеппо. Люди, конечно, боятся, они сидят дома, не выходят из своих домов, потому что боятся встретиться с кем-то, кто хочет их убить или похитить. Людям нужна еда, потому что нет работы, магазины почти пустые, и церковь пытается найти для них еду и немного укрытия. Мы подготовили приход и церковь для приема почти 50-60 армян, которые должны приехать из Алеппо или других городов. Но я не знаю, продолжат ли они (…), у нас уже есть несколько армянских и неармянских христианских беженцев, которые сейчас находятся в Дамаске. Мы надеемся, верим, что Господь поможет нам, и нам также нужна ваша финансовая и моральная помощь, а также ваши молитвы.
Большое спасибо.
Для помощи — https://secure.oeuvre-orient.fr/

Добро пожаловать в Париж. Мы в 1163 г.
Мы стоим на острове Сите перед старым собором Святого Стефана. Этой церкви уже более 600 лет. Она начинает становиться тесной для все увеличивающегося числа прихожан, так как город быстро растет.
Один епископ изменит все. Его зовут Морис де Сюлли. Он решает снести собор Святого Стефана и другие религиозные здания, чтобы построить на их месте исключительную церковь, более высокую, длинную и широкую, превосходящую все, что было известно в то время, и которая будет прославлять столицу французского королевства. Такой проект очень дорогой. Поскольку портал собора Святого Стефана недавно был обновлен, эти барельефы будут использованы для украшения новых зданий. Камни также будут использованы повторно.
Строительство Нотр-Дам де Пари займет в общей сложности около 140 лет. Через двадцать лет, примерно к 1180 году, строительство хора почти завершено. Имя первого архитектора Нотр-Дам неизвестно, но он создает выдающееся произведение в готическом стиле. Высокие своды, контрфорсы и большие окна позволяют проникать свету. На стройке работают сотни мастеров. Землекопы, скульпторы, плотники, каменотесы, кузнецы – все работают на месте. На самом верху начинают устанавливать каркас. Используются подъемные устройства, благодаря чему элементы каркаса поднимаются на высоту 35 метров. Для его сборки потребовалось около 1500 цепей. Его назовут лесом. Этот каркас будет покрыт 1326 листами свинца.
В 1245 году неф и западный фасад практически завершены. Колокола звонят впервые. Площадь перед собором тогда была меньше, чем сегодня. Для доступа к строительной площадке была открыта новая улица – rue neuve Notre-Dame. В те времена посетитель, поднимаясь по этой улице, был поражен великолепием Нотр-Дам и ее 69-метровыми башнями. Три больших портала были раскрашены яркими красками, так же как и статуи Галереи Королей над ними. В центре великолепная роза диаметром 10 метров – шедевр, пропускающий свет на закате. В центре Дева Мария держит младенца Иисуса. Вокруг них двенадцать пророков Ветхого Завета, а в нижней части – двенадцать знаков Зодиака, иллюстрирующих сезонные работы каждого месяца года. В верхней половине розы изображены двенадцать пороков и добродетелей.
В 1305 году строительство Нотр-Дам практически завершено. Крест и трансепт увенчиваются деревянной стрелой, покрытой бронзой. В течение более пяти веков Нотр-Дам практически не меняется. Ее силуэт – ориентир в парижском пейзаже. На острове Сите, как показано на карте 1600 года, она возвышается среди лабиринта узких улиц, от которых сегодня мало что осталось. Все меняется во время Революции. Символ монархии, Нотр-Дам подвергается разграблению. Мебель вандализирована, статуи разрушены. Собор лишается своего сакрального статуса, становится храмом Разума и даже используется как склад для вина. Средневековая стрела грозит обрушиться, и в 1797 году ее демонтируют.
Возвращение к сакральному использованию произойдет только во времена Империи. Нотр-Дам вновь обретает часть своего великолепия благодаря видному архитектору Эжену Виолле-ле-Дюку. В 1840-х годах он начинает масштабные работы по реставрации. В 1859 году он добавляет новую, впечатляющую стрелку в средневековом стиле, которая выше предыдущей. Этот собор Нотр-Дам де Пари прошел через века до наших дней и сегодня возрождается из своего векового сна.
🤝 France tv

Если вы думаете, что такие сообщения пишут люди, то я хочу вас огорчить. На деле мы имеем дело с животным миром Джунгарии.

Следите за войной в Сирии на моей карте— она обновляется моментально
⬇️ https://www.arcgis.com/apps/webappviewer/index.html?id=4efdf2b03baa4ac98748629ed2760bc0

Դեկտեմբերի 3-4-ը Հունաստանում Հայաստանի Հանրապետության դեսպանության նախաձեռնությամբ և Միխալիս Կակոյանիս հիմնադրամի (MCF) մասնակցությամբ, Հույն կինոռեժիսորների ընկերակցության (Greek Directors Guild-GDG) հետ համատեղ, Հայաստանի կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարության աջակցությամբ կազմակերպվեցին «Փարաջանովյան օրեր» Հունաստանի մայրաքաղաք Աթենքում՝ ի նշանավորում Սերգեյ Փարաջանովի 100-ամյակի՝ ընդգրկված ՅՈՒՆԵՍԿO-ի 2024-2025 թթ-ի Հոբելյանների ցանկում:
Միջոցառումների շարքը մեկնարկեց դեկտեմբերի 3-ին Միխալիս Կակոյանիս հիմնադրամի սրահում, որտեղ ողջույնի խոսքով ներկաներին դիմեց հիմնադրամի մշակութային ծրագրերի և միջազգային համագործակցության համակարգող Ալեքսանդրա Գեորգոպուլոն, ինչին հաջորդեց ռեժիսոր Ռուբեն Գևորգյանցի (1979, 1989) «Աշխարհումս» ֆիլմ-էսսեն և Փարաջանովի (1967թ.) «Հակոբ Հովնաթանյան» վավերագրական ֆիլմերի դիտումը։
ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպան Տիգրան Մկրտչյանի ելույթով մեկնարկեց միջոցառման երկրորդ հատվածը, որի ընթացքում ներկաները հիմնադրամի կենտրոնական սրահում հնարավորություն ունեցան դիտել մեծ արվեստագետի աշխատանքների լուսանկարների ցուցահանդեսը, որոնք ներառում էին տարբեր ժամանակների Փարաջանովի նկարները և «Համլետ»-ի ներկայացման բացառիկ էսքիզների լուսանկարները. վերջինները Հայաստանից դուրս ցուցադրվում էին առաջին անգամ։
Դեսպանն իր խոսքում նշեց, որ Փարաջանովի նկարների ցուցահանդեսներ Հունաստանում կազմակերպվել են 1994 թ․ Սալոնիկի 35-րդ միջազգային կինոփառատոնի ընթացքում և 2001 թ. Աթենքի Մելինա Մերկուրի մշակութային կենտրոնում։ Միաժամանակ նա հավելեց, որ փարաջանովյան ֆիլմարվեստի գլուխգործոցներից «Մոռացված նախնիների ստվերները» ֆիլմը 1966 թ․ Սալոնիկի առաջին միջազգային կինոփառատոնի ժամանակ արժանացել է ոսկե մեդալի «Լավագույն ռեժիսուրա» անվանակարգում։
«Սերգեյ Փարաջանովն, անկասկած, 20-րդ դարի ամենաազդեցիկ համաշխարհային արվեստագետներից մեկն է։ Նրա թողած մշակութային ժառանգությունն անսպառ հարստություն է, որ ոչ միայն չի կորցնում իր հետաքրքրությունը, այլ օրեցօր ավելի է մեծացնում իր աշխարհագրությունը և, որ ամենակարևորն է, այս ամենը տեղի է ունենում բնական ճանապարհով։ Դժվար է մեկ անգամ առնչվել նրա արվեստին և չցանկանալ նորից ու նորից վերադառնալ դեպի այն։
Ես բազմաթիվ մարդիկ եմ ճանաչում, ովքեր Հայաստան այցելելիս առաջնային են համարում այցելել նրա տուն-թանգարան, սնվել նրա արվեստով. Փարաջանովը դարձել է մեր երկրի հիմնական այցեքարտերից մեկը։ Կարծում եմ, որ դա ունի իր խորքային և, դեռևս չբացահայտված առեղծվածը։ Փարաջանովն արվեստագետի այն տեսակն է, ով հաղթահարել էր իր ժամանակը, միջավայրերը, որտեղ նա հայտնվել էր կամա, թե ակամա և դարձել էր իսկական ռահվիրա, առաջնորդ դեպի նոր, դեռևս չբացահայտված տարածություններ ու ժամանակներ», – իր խոսքում նշեց դեսպան Մկրտչյանը։
Դեսպանն ընդգծեց, որ Փարաջանովին ներհատուկ է հին հունական առասպելաբանության մեջ կիրառված «բազմակողմ» (polytropos) բնութագրումը՝ կինո արվեստի բնագավառում։
Ընդունելությանը հաջորդեց հյուրասիրություն և հայկական խմիչքների համտեսում:
Դեկտեմբերի 4-ին տեղի ունեցավ Սերգեյ Փարաջանովի «Նռան գույնը» ֆիլիմի ցուցադրությունը: Նախ՝ ողջույնի խոսքով հանդես եկավ Հունաստանի կինոռեժիսորների ընկերակցության ներկայացուցիչ Խրիստոս Քսենոսը, ով խոսեց Ս.Փարաջանովի ֆիլմերի առանձնահատկությունների և դրանց եզակի բնույթի մասին: Այնուհետև հաջորդեց փարաջանովյան արվեստի և հատկապես «Նռան Գույնը» ֆիլմի վերաբերյալ քննարկում։
«Փարաջանովի աշխարհներ և սցենարներ. Նամակներ բանտից» գրքի համահեղինակ և թարգմանչուհի Իլզե Պաեգլե-Մկրտչյանը ներկայացրեց ֆիլմի ստեղծման նախապատմությունը և ներկայացրեց մեկնաբանություններ ֆիլմի որոշ դրվագներից։ Միաժամանակ նա անդրադարձավ Փարաջանովին ոչ միայն որպես ռեժիսորի և արվեստագետի, այլ նաև գրողի՝ ներկայացնելով նրա սցենարներից և նամակներից որոշ հատվածներ։
Կինոռեժիսոր, Հունաստանի հանրային ռադիոհեռուստատեսության լրագրող և «Լեռնային Ղարաբաղի նռները» վավերագրական ֆիլմի հեղինակ Թոմաս Սիդերիսը խոսեց Փարաջանովի կերպարի առանձնահատկությունների վեաբերյալ՝ հատկապես նշելով Փարաջանովի կողմից տարածության կիրառումը նաև «Նռան գույնը» ֆիլմում: