Category: Arman Abovyan

Кстати, справедливости ради хочу указать, что фразу “безгаз” я позаимствовал у ТГК “Товарищ Генерал” , за что ему большое спасибо за меткое определение.

Глава ДНР Денис Пушилин встретился в Донецке с делегацией Совета старейшин Еревана во главе с лидером фракции “Мать Армения” Андраником Теваняном
“По ситуации в мире, по военным действиям, которые идут на нашей земле, по национальной политике, по важности сотрудничества – наши точки зрения сходятся. Это неудивительно: у нас общая история, ценности, наши деды и прадеды в одних окопах завоевывали Победу в Великой Отечественной войне“, – написал он в ТГ-канале.
@SputnikARM

🗣️Чем дальше в лес , тем громче Трамп.
Предвыборная компания в США🇺🇸 обещает стать самой жёсткой с точки зрения попыток ментального ( будем надетстя, что только ментального) уничтожения друг друга со стороны республиканцев и демократов.
Уровень напряжения⚡️ политического поля в США уже давно вышел за рамки политического противостояния.
Не будем забывать, что впервые оппоненты угрожают засадить у тюрьму 🔒друг друга.
На Трампа уже заведенно куча уголовных дел, но и на Байдена с Харис есть “уголовка” которую Трамп обещает активизировать , как только станет президентом.
Череда покушений на Трампа вообще делает выборы похожими на вестерн 🤠, и тут согласно жанру вестерна вполне ожидаемо покушение и на Камалу Харис, вернее имитация покушения , о чем говорят некоторые заокеанские аналитики.
И вот Трамп обвинил Байдена и Харрис в риторике ненависти ( hate speech) которая, по всей видимости и привела к попытке покушения на него.
Не сомневайтесь, скоро мы услышим , что то подобное из стана демократов.
…
США страна Голливуда🎬, не забывайте об этом.

Приписываемые РФ цели включить Армению в Союзное государство – западный нарратив
Никогда и никто из должностных лиц России не предлагал Армении стать частью союзного государства. Это спекуляции властей Армении, которым должен быть положен конец. Об этом заявил политтехнолог Тигран Кочарян.
“Никогда и ни в каком формате подобный вопрос не обсуждался. Большой вопрос – а вообще хочет ли Россия, чтобы Армения стала частью этого союзного государства после всего того, что действующая армянская власть предприняла против России”, – заявил он в эфире программы Review. Политтехнолог призвал представителей правящей элиты указать людям хоть на одно заявление российской стороны, которое бы содержало требование, призыв или приглашение стать частью союзного государства, или хотя бы имело подобный подтекст. “Таких заявлений никогда не было. И в ближайшем будущем не будет, я в этом уверен”, – заявил он.
Кочарян уверен, что приписываемые России стремления вовлечь Армению в Союзное государство – исключительно западный нарратив, который дошел до Армении после Украины и прибалтийских стран. Но если этот нарратив был актуален в Украине или Прибалтике, то он совершенно неактуален в Армении, где с “доброй ностальгией вспоминают о советском прошлом”. “Я хотел бы особо отметить, что по сути Советская Армения была более суверенной страной, нежели сегодняшняя Армения. Как минимум, на территории Армении были войска только одной страны, а не то безобразие, которое происходит сегодня”, – заявил он.
Желание власти оправдать сдачу Арцаха вымышленным обоснованием о том, будто, сделав это, власти спасли Армению от членства в Союзном государстве в реальности крайне опасно. “Таким образом можно оправдать что угодно. Сегодня они сдали Арцах, чтобы “спасти Армению от союзного государства”, завтра ради этой же цели сдадут Сюник, Гегаркуник и так дальше. Кроме того, возникает резонный вопрос: а не было бы лучше, чтобы люди оказались в Союзном государстве, но остались бы живы и имели возможность жить на своей земле и в своих домах”, – заявил Кочарян. По его словам, сейчас действующая власть беспрекословно выполняет требования Анкары и Баку, и по сути является номинальным членом Организации тюркских государств, где с подачи Турции и Азербайджана принимаются решения по Армении.
“Нас пугают тем, что мы можем стать российской губернией, но при этом эти же люди ведут нас по пути становления турецким вилайетом”, – заявил он.

Մենք զարմանում ենք, թե ինչպես կարող մեր հասարակությունն այսքան անտարբեր լինել Բաքվի բանտերում պահվող իր գերիների հանդեպ։ Բացատրությունը գուցե այն է, որ պարտության հասարակությունն ինքն իրեն զգում է նույնքան ջարդված, անհույս վիճակում, գերության պես մի միջավայրում։ Այդ պատճառով է նրա էմպատիայի զգացումն այդքան թույլ։ Կոպիտ ասած՝ «մեկը լիներ մեր մասին մտածեր»։
Դժվար է նույնիսկ պատկերացնել, թե ինչ է կատարվելու, երբ Բաքվում սկսվեն դատավարությունները ու մատուցվեն մեր անպատրաստ, կոտրված հասարակությանը, որի հետ ոչ ոք նախապես այս թեմայի շուրջ աշխատանք չի տանում։
Պետք չէ նեղանալ (առավել ևս վիրավորել) քաղաքացուն ու հասարակությանը, պետք է նրան հետ աշխատել՝ ինչպես ծնող, ինչպես ուսուցիչ։ Սկզբում պետք է փոխել հասարակության հոգեվիճակը, մթնոլորտը, որ հնարավոր լինի փոխել իշխանությունը։
Վահե Հովհաննիսյան

Որպեսզի ընդդիմադիր պայքարը բերի հաջողության
Պարտությունը շատ դժվար բան է, այն ստեղծել է մինչև այս մեզ անծանոթ միջավայր։ 100 տարի է՝ հայ ժողովրդի մի քանի սերունդ պարտությունը չգիտեր՝ ինչ է։ Մենք մոռացել էինք պարտությունը։
Պարտության քաղաքացին, պարտության հասարակությունը
Պարտությունը ձևավորում է իր սպեցիֆիկ քաղաքացուն, իր սպեցիֆիկ հասարակությունը։ Սա նորմալ միջավայր չէ, և պայքարի ռազմավարությունը մշակելիս սա պետք է հաշվի առնել։ Այն, որ պարտությունից հետո Հայաստանում իշխանություն չի փոխվել, մեր ազգային ամոթն է։ Մյուս կողմից, մենք չենք ընդունում և խորությամբ չենք հասկանում նոր իրականությունը։ Պարտված քաղաքացին և պարտված հասարակությունը նշանակում է սոցիալական բազմաթիվ խեղված հարաբերություններ ու պատկերացումներ։ Մենք պետք է փորձենք ուսումնասիրել ու հասկանալ այս ամենը, որ ընդդիմադիր պայքարը բերի հաջողության։
Պարտության քաղաքացին
Պարտության պայմաններում դժվար է մարդ մնալ։ Բոլոր պետություններում է այդպես։ Բարոյական նորմեր խախտելը հեշտանում է, քանի որ այդ նորմերը դադարում են աշխատել, ու դրանք խախտողը դադարում է զգալ իր արածի նշանակությունն ու հետևանքը։
Արդարադատության նորանշանակ փոխնախարարի էպիզոդը ողբերգություն էր. այն կապ չուներ ո´չ գրքի, ո´չ նրա հեղինակի հետ։ Դա բոլոր հայտնի այլանդակ համակարգերի միքս էր՝ սկսած սովետական գուլագից՝ հրաժարվել ծնողներից, ընտանիքից, ընկերներից… Դա ֆաշիստական էպոխայից էր՝ այրել գրքերը։ Սա մեր «նոր նորմալությունն» է։
Միայն տոտալ պարտված հասարակության մեջ է հնարավոր «Մեծարգո»-ի ժանրը։ Իշխանության ղեկավարին, որը պարտվել է երկրի կեսը, իսկ մյուս կեսի ճակատագիրը դրել է անորոշության մեջ, ստիպում են դիմել «մեծարգո»-ով։
Ի՞նչ կարիք կա մարդկանց խեղելու։
Ցանկացած աշխատանքային դիմելաձև, օրինակ՝ պարոն վարչապետը, լրիվ բավարար էր։ Ոչ, պարտված երկրի պարտված քաղաքացուն խեղում են մինչև վերջ։
Մարդկային անկման և մարդկայնության խեղման բազմաթիվ մեխանիզմներ ունի իշխանությունը։ Ի՞նչ կարիք կա այդ ամենն անխնա կիրառելու՝ յուրայինների կամ այլոց հանդեպ։ Այդպես միայն ավելի եք ավերում այս հասարակությունը։
Հայաստանում նոր ու շատ վտանգավոր բարիկադավորում է ձևավորվում։ Հասարակության մի մաս դադարում է ընդհանուր հոգեբանական հայրենիք ունենալ «մեծարգոյական» շերտի հետ։ Սա շատ վտանգավոր միտում է, բայց նաև՝ հասկանալի։ Դատաիրավական համակարգում կատարվող սարսափներն արձանագրում ենք բոլորս, բայց դրանք իրականացնում են կոնկրետ մարդիկ՝ անուն-ազգանունով և երբեմն որոշակի կենսագրություն ունեցող ՀՀ քաղաքացիները։ Հրայր Թովմասյանին դատում են, որովհետև կարծիք ունի։ Կկոչվի դա հատուկ կարծիք, թե անհատական, էական չէ։ Այսօր քաղաքացին պետք է կարծիք չունենա։
Լուծումը
Մեծ է գայթակղությունը՝ բոլորին հատ-հատ մեղադրելու, բայց դրա արդյունավետությունը կասկածելի է։ Դրանից ավելի ագրեսիվանում է բարիկադավորումը՝ իրենց մեջ ու իշխանության շուրջ։ «Մեծարգոյականները» խզում են այլ միջավայրերի հետ իրենց սոցիալական կոմունիկացիաները՝ «մի խանգարեք մեզ լինել այդպիսին» լուռ կարգախոսով։
Հնարավոր չէր պատկերացնել, որ 21-րդ դարում մեր փոքր Հայաստանում հնարավոր էր ստանալ այսպիսի մեծ հրեշ։ Այս համակարգը՝ պարտության համակարգը, իր բազմաթիվ լծակներով կջարդի մեր պետությունը, կխեղի նորմալ մարդկանց։
Պարտության հասարակությունը
Մենք ունենք արխայիկ հասարակություն, որն էապես ծանրացել է պարտության բեռով։ Փողոցից եկած «временщик»-ները համոզում են, որ մենք անպատմություն զանգված եք, անունակ՝ որևէ լուրջ բանի։
Պարտության հասարակություններում հանրային թրիգերների որակները և ընդվզման ունակություններն այլ են։
Հայ մարզիկի հանդեպ անարդար մրցավարությունն ավելի բուռն ներհանրային արձագանք ծնեց, քան՝ պետականության փլուզման իրական վտանգը։
Չկառավարվող ներքին կյանքը՝ օր օրի այլանդակվող բարքերով, կոմունալ համակարգերի տապալումները, ամենօրյա ողբերգական վթարները, պոռթկում ու տագնապ չեն առաջացնում։
Պարտության հասարակության բարքերը, նպատակները, բարոյական նորմերը, ցանկությունները, կարողությունները էապես տարբերվում են ստանդարտ հասարակություններից։
Հետևաբար՝ ցանկացած շարժման, ցանկացած ընտրության, ցանկացած հանրային-քաղաքական փուլի պատրաստվելիս սա պետք է հասկանալ։ Չհասկանալ, նշանակում է ի սկզբանե պարտվել։ Հասարակությունից ակնկալիքը և հասարակության վիճակը իրար չեն բռնում։

⚡️В Лондоне и Вашингтоне взвешивают риски от решения разрешить удары вглубь территории России дальнобойкой. Через свежий слив в британской The Guardian, сообщившей, что решение о разрешении наносить удары Storm Shadow якобы уже принято – прощупывают реакцию Кремля. Идёт довольно мощный обмен сигналами. Градусник возможной эскалации зашкаливает, и вырулить может в любую сторону. Ситуация накалена до предела.
Постоянно переступая наши «жёлтые линии» Запад нащупал-таки ту самую «красную линию», которая краснее некуда. Показательно, что Москва на этот раз ответила Лондону не только традиционно Песковым, Медведевым, МИДом, Карагановым и Соловьевым, который каждый день в эфире буднично предлагает «весь мир в труху» и «утопить британский остров, к чертовой матери». Ток-шоу на Западе уже никого не впечатляют. На этот раз всё по-серьёзному. Владимир Путин публично заявил о возможности ограничения поставок стратегического сырья урана, никеля, титана – и это уже не сигнал, а сигналище. Запрет экспорта российского сырья, которое, к слову, продолжает уходить в страны НАТО, в том числе в США, Францию и Британию, которые с нами воюют – вот это уже, действительно, больно. Почему не вводили этот запрет ранее – вопрос риторический. Бизнес, и ничего личного.
США и Британия выходят с координированной позицией, и по классике разыгрывают заранее согласованные роли. Неслучайно глава Госдепа Блинкен и глава британского МИД Лэмми вместе приехали вчера в Киев к Зеленскому. Есть версия, что вперёд пощупать новые «красные линии» выдвинут только Британию – разрешение на удары вглубь территории Киев получит только на Storm Shadow от Лондона, а Вашингтон со своими ATACMS повременит. Может быть и более осторожный вариант – англосаксы обеспечат военный экспорт своих технологий, и хохлы представят якобы свои баллистические ракеты, мол, инженер Приходько создал – это будет те же натовские яйца только в профиль и в украинской обертке.
Но, как бы то ни было, англосаксы не верят, что Москва способна на жесткий ответ, и это серьезная проблема – мы заигрались с этими бесконечными сигналами от шоуменов, которые стали восприниматься как белый шум, пустой блеф и попытки напугать ежа голой жопой. Наши постоянные подмигивания там принимают за нервный тик. Пора уже исправлять ситуацию и переходить к реальным действиям, и тут не обязательно сразу «Посейдоном по Лондону». Поучится в этом отношении можно у Ирана – они не сигналят, а молча делают дело. И это «деятельное молчание» полновеснее всех наших публичных угроз, и пугает Запад по-настоящему. Поэтому англосаксы пока не рискуют нападать на Иран, ответ которого может быть непредсказуемым, ассиметричным и весьма болезненным.

☄️С утра пообщались с коллегами “Соловьев ЛАЙВ” на тему предложения американцев по строительству в Армении модульных атомных станций взамен Мецаморской АЭС, визита Ричарда Мура в Баку и звонка Энтони Блинкена в Ереван , причин и целей выделения 120+130 миллионов долларов со стороны USAID и почему это “совпало” с деятельностью АНО “Евразия” в Армении, а так же неуемнного желания американцев максимально вклиниться в силовые структуры Армении.

⚠️Я не буду обвинять Уилла Смита, ему все популярно наши диаспорские в США растолкуют потом.
Популярно и доходчиво , что например нельзя поддерживать оккупантов, воров, убийц и насильников ибо некомильфо , да и карьера пострадать моГет.
Смит по большому счету артист🤡 и просто сказал то, что ему заказчик в лице азерских убийц и насильников сказали сказать.
Тут вопрос в другом , вы представляете сколько нам усилий придется приложить после бархатной чумы, что бы восстановить тот вес и уважение в мире, которое у нас было до прихода этих?

Время ублюдков, предателей, хоулев, вырожденцев, педерастов и психопатов формирует своих “героев“.
Мерзость возведённая в ранг “свободы” будет уничтожать настоящую Свободу.
Единственной целью и надеждой людей, которых ещё не успели свети с ума “бархатные” власти Армении должна стать борьба против этих сатанистов.
Только так.