Category: Arman Abovyan

🔻Клоунада с некоторыми “пророссийскими” деятелями в Армении набирает полный ход. Некто Айк Багдасарян выступил с обвинениями в адрес экс-министра обороны Аршака Карапетяна и экс-префекта общины “Арабкир” Ованнеса Шагиняна. Согласно Багдасаряну, Карапетян и Шагинян попросили его открыть новое СМИ, пообещав обеспечить финансирование данного медиа.
Айг Багдасарян сделал все требуемое, зарегестрировал,нанял журналистов, проработал с ними некоторое время вложив свои финансы, но финансирования так и не получил, а в ответ на свои вопросы к Карапетяну, последний перестал отвечать на его звонки и заблокировал Багдасарян в Фейсбуке.
А сейчас Багдасарян просит полицию связаться с ним, для того , чтобы раскрыть некоторые детали недолгого сотрудничества.

Есть только два способа прожить свою жизнь. Первый – так, будто никаких чудес не бывает. Второй – так, будто все на свете является чудом.
Добрейшего!


Սուտ է ասել, սուտ է ասում
 
Հեշտ լուծումներ չկան։ Բայց մեզ պարտադրում են անլուծում տարբերակ։ Հիմա մեզ պարտադրում են «պաշտոնական Երևանի» գործի չիմացությունը, ու ասում են սա է՝ ուրիշ ելք չկա։
Այս իշխանությունը սեփական ժողովրդին ստել է՝ և´ ընտրություններից առաջ, և´ հետո։ Ստել է բոլոր հարցերում, նաև՝ թե բանակցում է ու գնում գրագետ սահմազատման։ Ու ստում է հիմա, թե՝ անարժանապատիվ զիջումներից այլ լուծումներ չկան։ Իսկ լուծումներ կան։
 
Կոնկրետ քայլեր
 
Քայլ առաջին. լայն կոնսոլիդացիայով ճակատ՝ միավորներ, անհատներ, եկեղեցի։ Բագրատ Սրբազանի հնչեցրած Stand up against evil-ը միավորող գաղափար է։ Մենք պետք է ընդունենք, որ մեր իրականությունը, բարքերը, մեզ համար գծվող ապագան բառիս բուն իմաստով evil-ական է, ու դրա դեմ պայքարը ենթադրում է պարզ մարդկային որակներ ու հարյուր հազարավոր մարդկանց որոշում։
 
Քայլ երկրորդ
 
Ի տարբերություն այս իշխանության՝ պետք է ասել, որ մենք գիտենք, թե ինչ անել։  Հայաստանը դրել են Արևմուտք-ՌԴ բախման կենտրոնում ու մեզ համոզում են, թե այլևս ելք չկա։ Իհարկե, շատ ծանր վիճակ է, բայց լուծումներ կան։
Դեռևս հունվարին հրապարակել եմ հոդված այն մասին, որ Հայաստանն ըստ էության սահմանակից է դարձել ԲՐԻԿՍԻՆ (Իրանը հունվարի 1-ից ԲՐԻԿՍԻ անդամ է), ինչը տնտեսական լուրջ հնարավորություններ է բացում։ Սա կարող է մեզ թույլ տալ՝ դուրս գալ «Ռուսաստա՞ն, թե՞ Արևմուտք» ծայրահեղ վտանգավոր ընտրությունից։ Պետք է դուրս գալ այս թակարդից ու ռեալ օրակարգով հարաբերություններ կառուցել թե´ Ռուսաստանի, թե´ Արևմուտքի հետ։ Այս թեման կարող է իր համար առանցքային դարձնել լայն ընդդիմությունը։
 
Քայլ երրորդ
 
Բրյուսելյան ուխտագնացության ամենավտանգավոր հետևանքն այն էր, որ Հայաստանը հայտնվեց ռեգիոնալ նոր մեկուսացման մեջ։ Այնպես ստացվեց, որ մեր աշխարհագրական հարևանները՝ Իրանը, Ռուսաստանը, Թուրքիան, Ադրբեջանը, թեպետ տարբեր մոտիվացիաներով, այս դրվագով համախոհներ դարձան՝ մեր դեմ։  
Այս վտանգավոր մեկուսացումից դուրս գալու նպատակով կարելի է զարգացնել 3+3-ի բանաձևը, իսկ Արևմուտքի հետ՝ պնդել արդեն իսկ ստորագրված CEPA-ի օրակարգի իրականացման վրա (CEPA-ի շրջանակներում դեռևս գոյություն ունի Արցախի չլուծված խնդիրը՝ կարգավորման հեռանկարներով), և չզարգացնել հակառուսական օրակարգ։ Կարելի է օրակարգ դարձնել CEPA-ի ընդլայնման-զարգացման իդեան, բայց ոչ երբեք՝ Արևմուտքի պատվերով հակառուսական պլացդարմի վերածվելու սկզբունքը։
 
Քայլ չորրորդ
 
Ռուսաստանի հետ կարելի է առաջ քաշել երկկողմ հարաբերությունների նոր բանաձև (եթե համարենք, որ ՀԱՊԿ-ի հետ առկա են որոշակի օբյեկտիվ խնդիրներ), որը մեզ կօգնի այսօրվա նոր իրականության մեջ։ Երկկողմ հարաբերությունների նոր բանաձևը՝ «ինչ ենք ակնկալում և ինչ ենք ստանում» տրամաբանության մեջ, կարող է դառնալ լուծում՝ չաշխատող մեխանիզմների փոխարեն, որը կհանգեցնի դեէսկալացիայի։
Մենք քաղաքական, դիվանագիտական ու նաև տնտեսական բազմաթիվ հետաքրքիր քայլերի տարբերակներ ունենք։ Բայց երկիրն այսօր անճարակ տեսքով կանգնած է ամբիոնի առաջ ու չգիտի՝ ինչ անել։ Իմացողների ձևաչափը պիտի վերջապես վերցնի այդ ամբիոնը՝ բոլորով, այդ թվում պետական համակարգի այսօրվա ունակ դեմքերով։
Պարզ ասած՝ մեր հասարակությանը պետք է ցույց տալ քայլերի հստակ ճանապարհային քարտեզ՝ երկիրը խելամիտ ուղու վրա դնելու համար։
 
Վահե Հովհաննիսյան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ
 
 
 

20-րդ դարասկզբին հայ ժողովրդի ցեղասպանությունն արձանագրված է որպես մարդկության դեմ գործված դարի առաջին հանցագործություն՝ ազգի բնաջնջման, էթնիկ ատելության հրեշավոր դրսևորումներով։
Անգամ չեմ ուզում թվարկել պետությունների և միջազգային կազմակերպությունների այն հսկայական ցանկը, որոնք մեկընդմիշը ճանաչել և դատապարտել են հայ ժողովրդի պատմության եղերական այս էջը:
Գիտե՞ք, դժվար է, շատ դժվար է ի ծնե քո ուսերին կրել ցեղասպանված ազգի սերունդ լինելու փաստը: Դժվար է դպրոցական նստարանից սերտել բոլոր այն անմարդկային զրկանքները, որ քո ազգի մայրերը, դուստրերն ու որդիներն են կրել, բայց Եղեռնը մեր ժողովրդի հավաքական ցավն է, ողբերգությունն ու, ամենակարևորը, ՀԻՇՈՂՈՒԹՅՈՒՆԸ:
Քաղաքական նպատակահարմարությունից ու պատեհապաշտությունից ելնելով մի շարք երկրներ պարզապես հետաձգում էին պատմական այս փաստի ճանաչումը, բայց որ մի օր այդ աղետը մեր դուռն էլ կթակի… Հիմա նստել մտածում եմ՝ տեսնես մեր արժեհամակարգի, մեր հոգեկերտվածքի, մեր սկզբունքների մասին ինչ կարծիք են կազմում բոլոր այս կառույցները, երբ լսում են թե մեր չինովնիկները ինչ քննարկումներ են «խրախուսում»…
«Մարդ ու անասուն իրարից ջոկվում են հիշողությամբ: Հիշողությունը դրած է անասունի ու մարդու արանքում: Հիշողության մեջ ես՝ ուրեմն վառվում ես, մարդ ես, հաշիվներ ունես, անհանգիստ ես և հիշողության մեջ չես՝ հրեն բաց դաշտում կովն արածում է առանց հիշողությունների, իսկ հորթին երեկ են մորթել»- Հրանտ Մաթևոսյան

⚡️ Когда читаю канал ТГ “Дядя Каро” ловлю себя мысли, что зачастую он пишет то, что я хочу сказать или написать, но не хватает слога.
Шикарный слог и умное слово.
Порой с некоторыми постулатами я бы поспорил, но…понимаю, что спорить бессмысленно, задавит интеллектом и знаниями.
Так что подписывайтесь и читайте.
ПС
Ну и как коренной ереванец не могу не оценить его любовь, как коренного ереванца к Еревану.
Вот такой круговорот “ереванизмов” в телеге.
https://t.me/azatagrum/29058

⚡️…Есть одно слово, его очень любил Бисмарк. И часто его говорил. И приказал выгравировать его на кольце. Простое на первый взгляд слово – “ничего”.
Однажды Бисмарк вывалился на полном ходу из саней. И в кровь разбил лицо. Сильно расшибся. А ямщик стал ему лицо вытирать снегом, похлопывать по плечу и говорить: “Ничего! Ничего!”. И столько в этом слове всего было: и утешение, и ободрение, и сострадание, и надежда…
“Это ничего. Ничего страшного! Ничего, все образуется, мы им ещё покажем! Выздоровеем, встанем на ноги и продолжим путь!”, – много доброго смысла и значения у этого слова. Побольше, чем у иных философских размышлений и приказов взбодриться.
Ничего. Все перемелется, все плохое пройдёт.

И Есенин так писал: “И навстречу испуганной маме я цедил сквозь кровавый рот: “Ничего! Я споткнулся о камень. Это к завтраму все заживет!”
Так что ничего, если вы вдруг споткнулись о “камень”, ошиблись сделали когда то неправильный выбор.
Рано или поздно предательство, безумие, ложь и всё дурное обесценивается, превращается в ничто и исчезает.
Ничего от него не остаётся…
…
С просторов интернета

⚡️Ночью в Тбилиси было неспокойно.
Напомню, что в грузинском парламенте рассматривается закон о “иноагентах” ( то есть тех, которые получают финансирование из за рубежа), что естественно не нравится разным про-соросовским структурам.
А если принять во внимание тот факт, что вчера прямо в парламенте Грузии был избит глава правящей фракции , то эмоции там нешуточные.
В любом случае спокойствия и мира братскому грузинскому народу .
საქართველოს გაუმარჯოს
ПС
Видно очень многим не нравится независимая и предельно прагматичная политика грузинских властей.

«Պավադոկը» հիմա է գցվում մեր վզին. Հայաստանի շուրջ իրավիճակը գնահատում է «Աբովյան Time» պոդկատի այսօրվա զրուցակիցը՝ «Հայաստան» դաշինքի պատգամավոր Աննա Գրիգորյանը։
Զրույցի տեսանյութն ամբողջությամբ⤴️
@RadioSputnikArm

⚡️Поскольку приближается трагическая дата Геноцида Армян в Османской империи то в Армении ожидаемо резко активизируются те деструктивные элементы , которые будут всеми правдами и неправдами размывать, обгаживать , ставить под сомнение сам факт Геноцида.
И поскольку в информационное поле вброшен абсолютно про-турецкий тезис о том, что якобы “нам нужно поимённо зафиксировать имена жертв Геноцида” ( ну и на основании этого пойти на создание каких-то совместных комиссий), то сразу можно этот про-турецкий нарратив выбросить в мусорку.
Почему?
Да потому что имена жертв Геноцида уже документально зафиксированы.
Зафиксированы скрупулёзно и вплоть до перечисления имущества расстерзанных турками армян Западной Армении.
Ознакомится с материалами можно в книге “Дело номер 1500000” опубликованной в издательстве “Мугни” 15 лет тому назад.
Повторюсь, в этой книге подробнейшим образом указаны имена и данные жертв Геноцида Армян 1915 года в Османской империи.
Спасибо огромное Армине Адибекян за информацию о книге.
Так что забудьте этот про-турецкий нарратив.

🤦‍♂️ Нужно уточнить и зафиксировать имена всех жертв Геноцида армян в Османской империи, сказал депутат НС Армении от правящей фракции Андраник Кочарян на брифинге.
И в конце концов нужно иметь список всех, “вдруг их больше или меньше 1,5 млн, как принято считать”.
И это говорит одиозный представитель той власти, которая до сих пор не опубликовала полный список погибших в ходе 44-дневной войны.
Да и окно Овертона, прикрой, Андон. Ты еще комиссию историков пролоббируй…