🗣 Մենք կարող ենք հույս գտնել Հայաստանի պատմության մեջ, որը տոկունության և ուժի պատմություն է: Հույս կարելի է գտնել արվեստի միջոցով, և ինչպես գրել է բանաստեղծ Պարույր Սևակը, բոցը երբեք չի մարել, այլ երկար դարերի ընթացքում շարունակել է վառ մնալ (նկատի ունի Սևակի բանաստեղծությունը․ «Բայց վրեժի ահեղ բոց էր ահեղ մարտում, Եվ հրախաղ, որ հաղթանակ էր ավետում… Եվ չի մարել նա դարերում մահամնա, Մնացել է, որովհետև մի հուր էր նա»,- խմբ․): Պատիվ էր տեսնել, թե ինչպես է Հայաստանի հուսադրող կրակը պայծառ վառվում։ [Նենսի Փելոսին՝ Գաֆեսճյան արվեստի կենտրոնում ունեցած ելույթի վերաբերյալ ֆեյսբուքյան գրառման մեջ]