⚡️🔥Այս հոդվածի հեղինակը ադրբեջանցի է, բայց, իհարկե, ապրում է Ադրբեջանի սահմաններից դուրս։ Նա գրել է հոդված այն մասին, թե որքան երկակի է Ալիևը խաղում խաղաղության թեմայով։ Հոդվածը թարգմանել եմ անգլերենից, որպեսզի հայ ընթերցողը նույնպես իմանա։ Սա էլ ես չեմ ասում կամ գրում 🙂📍Համաշխարհային ասպարեզում Ադրբեջանը ներկայանում է որպես խաղաղության կողմնակից։ Պաշտոնական ելույթներն ու նախագծերը ներկայացվում են որպես համագործակցության և հաշտեցման նշաններ։ Սակայն երկրի ներսում պատկերը շատ տարբեր է. պետական լրատվամիջոցները և քարոզչական ալիքները դեռևս տարածում են հայերի դեմ ուղղված ատելության խոսք։
📍Ուղերձն ուներ բազմաթիվ խնդիրներ։ Միջազգային հանրության համար այն հնչում էր որպես խաղաղության կոչ։ Սակայն երկրի ներսում մարդկանց համար այն երկրորդական նշանակություն ուներ՝ նախազգուշացում, որ պատերազմը կարող է վերադառնալ ցանկացած պահի։
📍Լեռնային Ղարաբաղի երկրորդ պատերազմից առաջ կառավարությունը խոստացել էր, որ կգա «այլ Ադրբեջան»։ Բայց դա երբեք տեղի չունեցավ։ Աղքատությունը, սոցիալական անարդարությունը և գրաքննությունը մնացին նույնը կամ էլ ավելի վատացան։ Մարդիկ հստակ տեսնում են, որ այդ խոստումները դատարկ խոստումներ էին։
📍Իսկական խաղաղությունը կգա միայն այն ժամանակ, երբ հասարակական կարծիքը փոխվի, երբ ատելության լեզուն դադարի, և երբ մարդիկ վերջապես կարողանան խաղաղություն զգալ իրենց առօրյա կյանքում։
https://www.aravot.am/2025/10/29/1519229/
Խաղաղության խոստումներ և ատելության լեզու. Ադրբեջանի երկակի քաղաքականությունը
Եթե Ադրբեջանն իսկապես խաղաղություն է ուզում, ապա պետք է ապահովի, որ խաղաղությունը լինի այն, ինչ մարդիկ զգում են իրենց առօրյա կյանքում։ Ատելության խոսքի փոխարեն պետք է խոսվի համակեցության և փոխադարձ հարևանության մասին։ Առանց այս փոփոխության՝ խաղաղության խոսքը…