Առաջնորդվել այն տրամաբանությամբ, թե հասարակությունը պետք է մոռանա պատերազմը, որ խաղաղություն լինի, անհեթեթություն է:
Այնքան անվիճելի է, որ չմոռանալն է պետությունը, մեզ ուժեղ դարձնում։ Այսօր իշխանությունը խոսում է խաղաղությունից, բայց խաղաղություն չի կարող լինել առանց հիշողության։ Եվ այս մոռացումը, այս լռությունը խաղաղության հետ ոչ մի աղերս չունի: Ճիշտ հակառակը՝ այս լռությունը բնավ չի տանում խաղաղության: Եթե չես հիշում քո զոհերին, ինչպե՞ս կարող ես ապագա ունենալ: Այս լռության մեջ մոռացության ենք տվել նաեւ բազմաթիվ հարցեր՝ ի՞նչ կատարվեց սեպտեմբերի 13-ին, ինչպե՞ս եղավ այդ հարձակումը, ու՞մ ենք վստահել մեր բանակը, ինչպե՞ս հակառակորդը կարողացավ երեք ուղղությամբ ճեղքել մեր պաշտպանությունը, ինչու՞ այդքան զոհ ունեցանք եւ, վերջապես, ինչու՞ է մինչև հիմա Էդվարդ Ասրյանը շտաբի պետի պաշտոնում:
https://hetq.am/hy/article/176811?fbclid=IwdGRleAM04hdleHRuA2FlbQIxMQABHvTmbxTbXYDymdGEZZNlz3do8olOz-LxD2AaEs0W4QxB83RSAJuetj1CvJMq_aem_HFH8ngC6VIQx2CeJ34ET-g
Այնքան անվիճելի է, որ չմոռանալն է պետությունը, մեզ ուժեղ դարձնում։ Այսօր իշխանությունը խոսում է խաղաղությունից, բայց խաղաղություն չի կարող լինել առանց հիշողության։ Եվ այս մոռացումը, այս լռությունը խաղաղության հետ ոչ մի աղերս չունի: Ճիշտ հակառակը՝ այս լռությունը բնավ չի տանում խաղաղության: Եթե չես հիշում քո զոհերին, ինչպե՞ս կարող ես ապագա ունենալ: Այս լռության մեջ մոռացության ենք տվել նաեւ բազմաթիվ հարցեր՝ ի՞նչ կատարվեց սեպտեմբերի 13-ին, ինչպե՞ս եղավ այդ հարձակումը, ու՞մ ենք վստահել մեր բանակը, ինչպե՞ս հակառակորդը կարողացավ երեք ուղղությամբ ճեղքել մեր պաշտպանությունը, ինչու՞ այդքան զոհ ունեցանք եւ, վերջապես, ինչու՞ է մինչև հիմա Էդվարդ Ասրյանը շտաբի պետի պաշտոնում:
https://hetq.am/hy/article/176811?fbclid=IwdGRleAM04hdleHRuA2FlbQIxMQABHvTmbxTbXYDymdGEZZNlz3do8olOz-LxD2AaEs0W4QxB83RSAJuetj1CvJMq_aem_HFH8ngC6VIQx2CeJ34ET-g
Ի՞նչ կատարվեց սեպտեմբերի 13-ին, ինչպե՞ս եղավ այդ հարձակումը, ու՞մ ենք վստահել մեր բանակը, ինչպե՞ս հակառակորդը կարողացավ երեք…
Թողնել պատասխան