«Մեր այս երգը Հայաստանի դեմ է. տագնապած կոչ Ոսկանյանից» ճչացող վերնագրով գրվածքի տարածմամբ Բաքվի բարբարոսական վարչախմբի քարոզչամեքենան անդրադարձել է նվաստիս գրառմանը, որում անդրադարձ էի կատարել, այսպես կոչված, «Զանգեզուր» երգին, որն այս վարչախմբի ծավալապաշտության հակահայկական դրսևորումներից է։
Հին առած կա՝ «Էշն ինչքան էլ Երուսաղեմ մտնի, մահտեսի չի դառնա»։ Հիմա սրանցն է. փորձելով պնդել, թե այս «երգ» կոչեցյալը ստեղծվել է զուտ ինչ-որ ՀԿ-ի կողմից «հայտնի» արվեստագետ կոչեցյալների նախաձեռնությամբ, սրանք զետեղել են «երգի» հղումը, որը տանում է Բաքվի՝ «ՀԿ-ներին աջակցության պետական գործակալության» էջ, որի միջոցներով և օժանդակությամբ էլ ստեղծվել է այս «գլուխգործոցը»։
Բայց գրվածքի ամփոփումն է «հզոր»՝
Հին առած կա՝ «Էշն ինչքան էլ Երուսաղեմ մտնի, մահտեսի չի դառնա»։ Հիմա սրանցն է. փորձելով պնդել, թե այս «երգ» կոչեցյալը ստեղծվել է զուտ ինչ-որ ՀԿ-ի կողմից «հայտնի» արվեստագետ կոչեցյալների նախաձեռնությամբ, սրանք զետեղել են «երգի» հղումը, որը տանում է Բաքվի՝ «ՀԿ-ներին աջակցության պետական գործակալության» էջ, որի միջոցներով և օժանդակությամբ էլ ստեղծվել է այս «գլուխգործոցը»։
Բայց գրվածքի ամփոփումն է «հզոր»՝
«Հատկապես պետք է ընդգծել, որ թեև Զանգեզուրը պատմական ադրբեջանական տարածք է համարվում, պաշտոնական Բաքուն միջազգային իրավունքի տեսանկյունից դրա նկատմամբ պահանջ չի ներկայացնում։ Ադրբեջանը պարզապես ձեռք է բերել Զանգեզուրի միջանցքը՝ Նախիջևանի հետ ցամաքային կապ հաստատելու նպատակով»։
Թողնել պատասխան