Ոչ ադեկվատ քաղաքականության մաստեր կլաս՝ Ստեփանակերտից
Ի՞նչ մի դրական բան եք տեսնում Արցախի ԱԽ հայտարարության մեջ:
Հայաստանից պահանջվում է երկու բան՝ գոյություն չունեցող բանակցային ձևաչափում Արցախի մասնակցության վերականգնում ու ԼՂ անկախության միջազգային ճանաչման օրակարգի հետապնդում:
Երկուսն էլ անիրական օրակարգեր են, ընդ որում՝ անգամ մինչև 44-օրյա պատերազմը:
Ստեփանակերտը իր պահանջները փաթեթավորում է «Հայաստանի ու Արցախի շահերը պետք է դիտարկել մեկ ամբողջության մեջ» թեզով:
Սա ոչ ադեկվատ քաղաքականության մաստեր կլաս է. դրա հիմնական միտքն այն է, որ Հայաստանը և Ղարաբաղը նույն ճակատագիրն ունեն:
Անկարելի է լուրջ ընդունել այս մեսսիջը, եթե, իհարկե, Փաշինյանը չի ցանկանում՝ Արայիկ Հարությունյանի միջոցով, ալիբի ստեղծել Ադրբեջանի հետ հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը տապալելու համար:
Ի դեպ, այս սցենարն ավելի սարսափելի է…
Ի՞նչ մի դրական բան եք տեսնում Արցախի ԱԽ հայտարարության մեջ:
Հայաստանից պահանջվում է երկու բան՝ գոյություն չունեցող բանակցային ձևաչափում Արցախի մասնակցության վերականգնում ու ԼՂ անկախության միջազգային ճանաչման օրակարգի հետապնդում:
Երկուսն էլ անիրական օրակարգեր են, ընդ որում՝ անգամ մինչև 44-օրյա պատերազմը:
Ստեփանակերտը իր պահանջները փաթեթավորում է «Հայաստանի ու Արցախի շահերը պետք է դիտարկել մեկ ամբողջության մեջ» թեզով:
Սա ոչ ադեկվատ քաղաքականության մաստեր կլաս է. դրա հիմնական միտքն այն է, որ Հայաստանը և Ղարաբաղը նույն ճակատագիրն ունեն:
Անկարելի է լուրջ ընդունել այս մեսսիջը, եթե, իհարկե, Փաշինյանը չի ցանկանում՝ Արայիկ Հարությունյանի միջոցով, ալիբի ստեղծել Ադրբեջանի հետ հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը տապալելու համար:
Ի դեպ, այս սցենարն ավելի սարսափելի է…
Թողնել պատասխան