Category: Պաշտպանություն

Բաքվում գեներալ Դավիթ Մանուկյանը դատարանին խնդրել է որպես վկա ներգրավվել Նիկոլ Փաշինյանին և կանչել դատարան, կամ տեսակապի միջոցով ապահովել նրա մասնակցությունը դատական պրոցեսին։
Դավիթ Բաբայանն էլ միջնորդություն է ներկայացրել` որպես վկա ներգրավվելու գործընթացին Արարատ Միրզոյանին։

ես տեղյակ եմ, որ Դուք նամակ եք հղել աշխատակազմի ղեկավարին, որևէ խոչընդոտ չկա, երբ ուզեք, ձեր ֆլեշկան կբերեք գաղտնիացնենք, միայն գաղտնի մասը։
Փակ մասի ձայնագրությունը դա իր իրավունքն է, որը կանոնակարգ օրենքն է ընձեռել, մենք կփոխանցենք իրեն։ Ինքը շնորհակալություն է հայտնել, և ես կարծում եմ, որ այն շահարկումը, որ այդտեղ անպայման բան պիտի լինի…Լրագրողն ասում է

18. Հետևել հակառակորդի գործողություններին, ֆիքսել, որ թուրքական բայրաքթարները գնելու որոշումը Ադրրեջանը կայացրել է 2020 թվականի ապրիլ-մայիսին, անհապաղ ձեռնարկել համարժեք հակաքայլեր:
Այսքանը կապիտուլյանտների կողմից 2018-ից գործած աններելի մեղքերի, սխալների և դիտավորությունննրի մի մասն է, որոնք չգործելու դեպքում, կամ հակառակն անելու դեպքում հնարավոր էր խուսափել պատերազմից, հնարավոր էր խուսափել այսպիսի երկարաժամկետ և արյունալի պատերազմից, հնարավոր էր խուսափել այսպիսի անդառնալի և ծանր կորուստներով պատերազմից, հնարավոր էր 44 պատերազմական օր չմնալ միայնակ, չունենալով միջազգային հանրության, կամ ռազվարական դաշնակցիդ ուղղիղ ու հստակ աջակցությունը։
Հ.Գ. գուցե որոշ կետերի մասով վերապահում ունենամ, բայց քննարկել պետք է։

Քոչարյան Անդրանիկ, էս ինչ տեսակ է, միշտ ճիշտ պահին լավամարդ է դուրս գալիս և գնդակը նետում ուրիշի դաշտ, այս պահին Ալեն Սիմոնյանի։ Հեռու չէ նաև արջի ծառայություն մատուցելուց…

Փաշինյանի մտասեւեռումն ու լկտիությունը սահման չունեն. Լևոն Տեր-Պետրոսյան
Հայաստանի անկախության տոնը չփչացնելու նպատակով, երեկվա իմ ուղերձում ես խուսափել էի անդրադառնալ մի այլ թեմայի, որը վերաբերում է այդ տոնի նկատմամբ Փաշինյանի հիվանդագին արձագանքին.
— «Արցախը Հայաստան է եւ վերջ» ամպագորգոռ հոխորտանքով պատերազմ հայտարարես Ադրբեջանին եւ ջախջախիչ պարտություն կրես.
— Հիմարաբար մերժես պատերազմը դադարեցնելու Ռուսաստանի նախագահ
Վլադիմիր Պուտինի առաջարկը.
— Գլխովին հայաթափես
Արցախը եւ զոհաբերես հինգ հազար պայծառ երիտասարդների, իսկ տաս հազարից ավելի զինվորների հաշմանդամ դարձնես.
— Որպես պատանդ Ադրբեջանին հանձնես Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարության անդամներին եւ ինքնագոհաբար հանդուրժես տասնյակ հայ գերիների տառապանքը Բաքվի բանտերում.
— Քո հանցավոր քաղաքականության հետեւանքով Հայաստանում ապաստանած հարյուր հազարից ավելի արցախցի փախստականների նկատմամբ դրսեւորես ապերախտ ու բիրտ վերաբերմունք՝ քաջ գիտակցելով, որ, վերջիններիս կարիքները պատշաճ կերպով չբավարարելու պարագայում, նրանց մեծ մասը բռնելու է գաղթի ճամփան.
— Եւ այս ամենից հետո ցինիկաբար հայտարարես եւ ամեն օր կրկնես ու հպարտանաս, որ խաղաղություն ես պարգեւել հայ ժողովրդին, դրա փոխարեն ակնկալելով, ավելի ճիշտ, պահանջելով վերջինիս երախտագիտությունը, բայց այն չստանալով` քո ողջ մաղձը թափես նրա վրա.
— Ինչեւիցե, անկախության տարեդարձը Փաշինյանի տոնը չէ։ Նա ատում է այդ անկախությունը, որովհետեւ ոչ թե ինքը, այլ ուրիշներն են բերել այն.
— Հաստատաբար կարելի է արձանագրել միայն մեկ բան. Փաշինյանն արդեն իսկ իր «պատվավոր» տեղն է ապահովել Հայոց տխրահռչակ դավաճանների հուշատախտակում՝ Մերուժան Արծրունու, Վահան Մամիկոնյանի, Վասակ Սյունու, Մելիք Շահնազարի եւ Մելիք Ֆրանգյուլի կողքին։

2020 սեպտեմբերի 21-ին Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը Նյու Յորքում ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի 75-րդ նստաշրջանի բացման կապակցությամբ իր տեսաուղերձում բողոքել էր ՀՀ-ից աշխարհազոր ստեղծելու նախաձեռնության առիթով՝ նշելով, որ «սա հստակ ցույց է տալիս Հայաստանի ղեկավարության նոր ագրեսիվ մտադրությունները»:
Նա նաև շեշտել էր, որ «ՀՀ ՊՆ-ն սպառնում է Ադրբեջանին «նոր պատերազմով՝ նոր տարածքների համար», իսկ «ՀՀ վարչապետը նպատակադրված խախտում է այն բանակցությունների ձևաչափը և էությունը, որոնք իրականացվում են ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների միջնորդությամբ»:
«Նրա «Ղարաբաղը Հայաստան է» հայտարարությունը լուրջ հարված է բանակցային գործընթացին: Ամբողջ աշխարհը Լեռնային Ղարաբաղը ճանաչում է՝ որպես Ադրբեջանի բաղկացուցիչ մաս,- ասել էր Ալիևը և հավելել,- Մենք ունենք միայն մեկ պայման խաղաղության հասնելու համար՝ Հայաստանի զինված ուժերը պետք է դուրս բերվեն Ադրբեջանի գրավյալ բոլոր տարածքներից»:
Միաժամանակ, Ալիևը կոչ էր արել ՄԱԿ-ին և միջազգային հանրությանը՝ ազդել Հայաստանի վրա և թույլ չտալ նոր ռազմական ագրեսիա, և շեշտել, որ հակամարտությունը պետք է լուծվի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության շրջանակներում ՄԱԿ Անվտանգության խորհրդի բանաձևերի հիման վրա:
Մի քանի օր հետո սեպտեմբերի 25-ին Ադրբեջանում ԱՄՆ դեսպանատունը հայտարարություն էր տարածել՝ հորդորում էր ԱՄՆ քաղաքացիներին խուսափել Ապշերոնի թերակղզուց (ըստ էության՝ Բաքվի, Սումգայիթի և մերձակա շրջաններից) դուրս «ոչ էական այցելություններից»՝ կապված հայ-ադրբեջանական սահմանի որոշ հատվածներում լարվածության աճի և «վերջին բռնարարքների» հետ:
Նմանատիպ հայտարարությամբ ՀՀ-ում բնակվող ԱՄՆ քաղաքացիներին էր դիմել նաև Երևանում ԱՄՆ դեսպանությունը։ ԱՄՆ քաղաքացիներին հորդորում էին խուսափել հայ-ադրբեջանական սահմանի մոտակայքում ճամփորդությունից՝ ներառյալ՝ Դիլիջան ազգային պարկից հյուսիս գտնվող M4 և M16 մայրուղիներից արևելք ընկած տարածքից մինչև Տավուշի մարզի՝ Վրաստանի հետ սահմանը: Նաև կոչ էր արվում չճամփորդել դեպի Արցախ և հետևել լուրերին։
Իսկ ինչ պատասխան հայտարարություն էր արել Փաշինյանը։
2020 սեպտեմբերի 25-ին ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի 75-րդ նստաշրջանի ընդհանուր քննարկումների ժամանակ հայտարարել էր.
«Հուլիսյան մարտերն ի դերև հանեցին Ադրբեջանի ռազմական գերազանցության մասին առասպելը և հաստատեցին, որ ղարաբաղյան հակամարտությունը ռազմական լուծում չունի: Ադրբեջանի ղեկավարության համար վաղուց հասունացել է այդ փաստն ընդունելու անհրաժեշտությունը, ուստի նրանք պետք է հրաժարվեն ուժի գործադրումից և սպառնալիքներից՝ բանակցությունների միջոցով հակամարտության խաղաղ կարգավորման համատեքստում»:
Ավելին, նույն օրը, Արցախի ԱԺ պատվիրակության հետ հանդիպմանը Ալիևին սպառնացել էր, թե Ադրբեջանի ներքին վիճակը ապակայունացնող կոնֆիդենցիալ ինֆորմացիաներ կտարածի։
Դեռ տարածում է։
Ի դեպ, ինչպես Փաշինյանն էր ավելի ուշ հայտարարել, հենց սեպտեմբերի 25-ին է ռադիոկլանման միջոցով պատերազմի մասին վստահելի տեղեկություն ստացել։ Եվ հիմա սրանք խոսում են` չհոխորտալուց, Արարատ լեռը հանելուց, որ զոհ չլինի։ Էս շարքը կշարունակեմ և ավելի խորքային 44-օրյայի 5-րդ տարելիցին։ Մի քիչ հիմա առաջ ընկա, բայց դե ոչինչ։

Հայ զինվոր, հաղթական զորահանդեսներ և զորավարժություններ եմ ցանկանում։ Իրապես պատվո և պատվի միջոցառդւմներ։

Այս օրերը չեմ սիրում, որովհետև բոլորը սկսում են հանկարծ երկիր սիրել։
Իսկ իսկական սիրողները լուռ են։ Իրական և իսկական սիրողները, որ երկրով չեն պահվել երբեք, որ լուռ դիրք են պահել չնայելով աշխատավարձի չափին, և շտաբերում նստած հարստացողներին, իսկ հիմա էլ առողջությունները չի ներում, որ լավ վազեն և հիմա գոնե շատ աշխատավարձ ստանան, մեկ է բանակը դարձել է աշխատավայր։
Իսկական սիրողները լուռ են։ Նրանք, որ Առաջին պատերազմից հետո սոխ և հացով են միայնակ հաղթանակների օրերը տոնել, անհամբեր սպասելով, թե երբ են պատմություն դարձած հին համազգեստները հագնելու և գնալու Եռաբլուր ու հետո տուն…
Իսկ սասունմիքայելյանները, որոնցից այսօր բողոքում ենք, միշտ էլ լավ են ապրել։
Հայրենիքն իսկական սիրողները լուռ են, նրանք, որ
չեն հարստացել, չեն կարողացել հասնել նրան, ինչին կարող էին, որ բոլոր ժամանակներում մնացել են նույն իրավիճակում վթարային տներում, հաշվվող աշխատավարձերով, բայց շարունակում են երկիր և բանակ սիրել... Իսկական սիրողները լուռ են, և ոչ ձեռնտու...Չգիտեմ կեցցե՞ այն Հայաստանը, որ վաղն է գալու…
Հ.Գ. Բանակի օրն էլ, բոլոր դասալիքները, մի օր դիրքում չեղածները սկսում են բանակ սիրել։ Իհարկե, էսօրվա անպատիվ վիճակը երբեք չենք ունեցել, բայց այն, ինչ ասեցի…