Author: Suren Surenyants

Փաշինյանի երեկվա ասուլիսի գլխավոր նպատակը՝ Հայաստանի հասարակությանը սպասվող զիջումներին նախապատրաստելն էր
https://youtu.be/Cb896Ja_6j4?si=42eKDaUdIi8ghpN6

Հ2-ն անդրադառնում է իմ ասուլիսին
https://youtu.be/ZOk_dJBT6UA?si=gyq1cWncoaDpu3h-

Հ2-ն անդրադառնում է իմ ասուլիսին
https://youtu.be/ZOk_dJBT6UA?si=gyq1cWncoaDpu3h-

Հարցազրույց Հ2-ին
https://youtu.be/eG0gSwRy-z4?si=Xb04FfiEhZUhvWlA

⚡️⚡️⚡️США и, в целом, ни одна страна НАТО не предоставит нам гарантий безопасности
На днях Госдепартамент США прокомментировал сообщения о том, что администрация бывшего президента Дональда Трампа якобы выдвинула Армении и Азербайджану предложение по разблокировке коммуникаций в Южном Кавказе.
«Соединённые Штаты поддерживают усилия, направленные на укрепление мира и стабильности в Южном Кавказе. Нам нечего сообщить по поводу публикаций в СМИ», — заявили в пресс-службе Госдепартамента в ответ на запрос «Арменпресс».
Этот нейтральный и осторожный ответ свидетельствует о том, что Вашингтон, с одной стороны, пока не желает официально позиционировать себя как автор конкретной инициативы, а с другой — стремится сохранить дипломатическое пространство открытым для возможного более активного участия в будущем.
Иначе говоря, США избегают прямой ответственности, но не исключают потенциальной роли в дальнейшем.
Я подчёркиваю это специально для всех тех, кто в последние дни с восторгом утверждает, что, мол, если контроль над дорогой в Сюнике будет передан какой-то американской логистической компании, это само по себе означает, что Армения получит определённые гарантии безопасности со стороны Вашингтона.
Такого нет и быть не может.
Ни США, ни любая другая страна НАТО не станет предоставлять Армении гарантии безопасности от Азербайджана и Турции.
Предполагаемая инициатива Вашингтона направлена на решение исключительно собственной стратегической задачи — ослабление влияния России и Ирана в регионе Южного Кавказа.
А как будет защищаться Армения, оказавшаяся вне какой-либо системы безопасности, от возможных агрессивных шагов со стороны Азербайджана и Турции — это, по всей видимости, знают только те «революционеры», чьи запасы авантюризма неисчерпаемы, и их псевдозападные сателлиты.
Подпишитесь на Telegram-канал👇
https://t.me/SurSurenyants
Подпишитесь на YouTube-канал👇
https://youtube.com/@surensurenyants?si=1eOjL5_mIRjPXH-

❌❌❌Երկրին քաղաքական փոփոխություններ են պետք, ու շատ արագ
Դատարանը 3 ամսով կալանավորել է մի քանի ամսական երեխայի երիտասարդ մորը։
Գործին քաջածանոթ իրավաբաններն ասում են՝ այս կինը նույնիսկ մեղադրյալ չպետք է լիներ, էլ ուր մնաց՝ կալանավոր:
Եթե իշխանությունը օգտագործում է կալանքը ոչ թե որպես քննությանը նպաստող գործիք, այլ՝ զսպող, վախեցնող կամ պատժիչ միջոց ընդդիմախոսների, հանրային գործիչների կամ ռեժիմին անհարմար մարդկանց դեմ, ապա պետք չէ զարմանալ, որ սովորական քաղաքացիները նույնպես «ճաշակելու» են տոտալիտարիզմի «պտուղները»:
Չի կարող մի երկրում դատական համակարգը պատժիչ ֆունկցիա կատարել ընդդիմադիրների համար և հումանիստական փոխակերպում ապրել, երբ քննում է սովորական մարդկանց վերաբերյալ գործեր:
Չի կարող բռնապետության ճանապարհին գտնվող երկիրը հանդուրժել ԵՊՀ կամ այլ հիմնարկների ընդդիմադիր աշխատողներ, դասախոսներ, դեկաններ:
Սա էլ է օրինաչափություն, օրինաչափություն է, երբ հանդուրժում ենք տոտալիտար կառավարումը:
Հետևանքների դեմ պայքարելու փոխարեն՝ պետք է վերացնել պատճառը. երկրին քաղաքական փոփոխություններ են պետք:
Ու շատ արագ:
Բաժանորդագրվեք տելեգրամյան ալիքին👇
https://t.me/SurSurenyants
Բաժանորդագրվեք յութուբյան ալիքին👇
https://youtube.com/@surensurenyants?si=1eOjL5_mIRjPXH-

Անդրադարձել եմ Փաշինյան-Ալիև հանդիպմանը` մի քանի կարևոր շեշտադրումներով
https://youtu.be/CjA-NS_LNtU?si=wc9v41IDTB3QumRK

⚡️⚡️⚡️Ընդդիմությունը պարտավոր է խաղալ առաջին համարով. իմպիչմենտի օրակարգը՝ առաջնահերթություն
Արդեն 40 օր է՝ Նիկոլ Փաշինյանն անընդհատ թիրախավորում է Եկեղեցուն ու Վեհափառին, հունիսի 27-ին ռազմական ներխուժում է տեղի ունեցել Վեհարան, երկու Սրբազաններ, ազդեցիկ գործարար, ԱԺ պատգամավոր, զոհվածի ծնող, տասնյակ մարդիկ են կալանավորված ու ռեպրեսիվ մեքենան շարունակում է «անխափան» աշխատել:
Այսպես շարունակվելու է, քանի դեռ օրակարգ թելադրողն իշխանությունն է, իսկ ընդդիմությունը գործում է անարդյունավետ արձագանքողի դերում:
Փաշինյանն այնքան սահմանադրական կարգավորում և օրենք է խախտել ու երկիրը տանում է այնպիսի մեծամասշտաբ աղետի, որ խորհրդարանական ընդդիմության կողմից իմպիչմենտի գործընթաց չհարուցելը համարվելու է հանցավոր անգործություն:
«Պատիվ ունեմ» խմբակցությունը գործընթաց նախաձեռնել է, ստեղծված ճգնաժամի պարագայում միանգամայն անհասկանալի է «Հայաստան» խմբակցության դիրքորոշումը:
Եթե անգամ վերապահումները հասկանալի էին երեկ, մի քանի օր առաջ, ապա ԱԺ այսօրվա խայտառակ իրադարձություններից հետո ընդդիմությունը երկու ճանապարհ ունի՝ նախաձեռնել իմպիչմենտ կամ վայր դնել մանդատները
Իմպիչմենտի գործընթացը, նույնիսկ եթե այն փաստացի չի հանգեցնի գործող վարչապետի հեռացմանը, Հայաստանի ընդդիմության համար կարող է դառնալ կարևոր քաղաքական գործիք՝ միաժամանակ մոբիլիզացիոն, գաղափարական, ռազմավարական և տեղեկատվական առումով։
Մի խոսքով, ընդդիմությունը կարող է խաղալ «առաջին համարով»:
Նման գործընթացով՝ ընդդիմությունն, առաջին հերթին, կվերադարձնի քաղաքական նախաձեռնությունը, մի բան, որն էապես կհարվածի իշխանության ռեպրեսիվ «հզորությանը»:
Պակաս կարևոր չէ այն հանգամանքը, որ իմպիչմենտը, արդյունավետ մարտավարության և քաղաքական ծրագրի առկայության պարագայում, կարող է կոնսոլիդացնել հասարակության «ցրված» բողոքի ալիքը:
Սա նաև առիթ է՝ մեկ ամբողջական փաստաթղթում ամբողջացնելու Փաշինյանի կողմից կատարված բոլոր հանցագործությունները, Սահմանադրության, պետական շահերի դեմ կատարված ոտնձգությունները:
Իմպիչմենտի գործընթացը կարող է ի չիք դարձնել Փաշինյանի իշխանության շուրջ առկա միջազգային լոյալության պատրանքը, եթե ընդդիմությունը կարողանա մեր արտաքին գործընկերների համար փաստագրել իշխանությունների ապօրինությունները։
Իմպիչմենտի գործընթացը նաև միջոց է, որը խթանելու է խոշորացման գործընթացն ընդդիմադիր դաշտում՝ նպաստելով մի քանի ուժեղ բևեռների ինստիտուցիոնալ կայացմանը:
Նման գործընթացները, որպես կանոն, նպաստում են հանրային, մասնագիտական, սոցիալական տարբեր սեգմենտների համախմբմանը:
«Հայաստան» խմբակցության վերապահումներից մեկն այն է, որ միայն համաժողովրդական շարժմամբ է հնարավոր հասնել իմպիչմենտի:
Միանգամայն ճիշտ է, սակայն ոչ թե պետք է մերժել իմպիչմենտը՝ համաժողովրդական շարժման բացակայության հետևանքով, այլ պետք է այն գեներացնել՝ Փաշինյանի իմպիչմենտին հասնելու համար:
Հիմա բոլոր նախադրյալներն առկա են:
Բաժանորդագրվեք տելեգրամյան ալիքին👇
https://t.me/SurSurenyants
Բաժանորդագրվեք յութուբյան ալիքին👇
https://youtube.com/@surensurenyants?si=1eOjL5_mIRjPXH-

⚡️⚡️⚡️Последний акт авантюрной политики Пашиняна
Согласно ряду международных экспертных источников, в последние месяцы активно обсуждается модель, предложенная США, призванная урегулировать вопрос транспортного сообщения между Арменией и Азербайджаном.
Вашингтон представил план, согласно которому сообщение между Азербайджаном и Нахичеванью может проходить по территории Армении, однако без предоставления экстерриториального статуса.
Технический контроль над этим маршрутом предполагается передать не какому-либо государству, а нейтральной частной или международно признанной логистической компании — например, американской.
Это предложение США — не просто попытка решения транспортной задачи. Оно направлено на перераспределение баланса сил в регионе. С его помощью Вашингтон стремится ослабить влияние России и Ирана.
Хотя официального подтверждения со стороны США не поступало, имеются достаточные основания полагать, что эти сведения достоверны.
Во-первых, ещё год назад тогдашний заместитель госсекретаря США Джеймс О’Брайен активно продвигал этот проект.
Вполне возможно, что администрация Дональда Трампа унаследовала данный курс от демократов, тем более что Запад не справляется с задачей сдерживания России в Украине и, по крайней мере, не прочь создать для Москвы новые очаги напряжённости в других регионах.
Во-вторых, разъяснение армянского МИД по поводу этих сообщений больше напоминает косвенное их подтверждение.
И, наконец, третий важный сигнал поступил из Анкары.
Несмотря на то, что Армения изначально выступала против так называемого «Зангезурского коридора», в настоящее время проявляет большую гибкость в вопросах участия в экономической интеграции, заявил президент Турции Реджеп Тайип Эрдоган, не раскрывая деталей.
Не менее важна и внутриполитическая динамика в самой Армении.
Похоже, Никол Пашинян намерен реализовать завершающий этап переориентации внешнеполитического курса страны, выведя Армению из российской сферы влияния.
Именно с этим связаны его последние репрессивные действия: чтобы «переварить» собственную авантюру, он стремится подавить все очаги внутреннего сопротивления.
Турция ожидает, что между Арменией и Азербайджаном будет подписано соглашение, удовлетворяющее законные требования Баку, добавил Эрдоган.
Эти слова не случайны. Фактическим куратором вышеупомянутого проекта является Турция, которая, используя возможные армяно-азербайджанские договорённости (мирный договор, транспортный маршрут), формирует предпосылки для вытеснения России из региона.
Пашинян, который сегодня делает ставку на поддержку Эрдогана, в ближайшей перспективе выведет Армению из ОДКБ, потребует вывода российских военных баз и пограничных войск.
Этот шаг будет представлен как «курс на суверенитет» и «историческое примирение с соседями», но на деле он не имеет ничего общего ни с настоящим суверенитетом, ни с устойчивым миром.
Армения могла бы претендовать на сбалансированные решения в отношениях с Азербайджаном и Турцией, если бы опиралась на мобилизацию внутренних ресурсов и была встроена в чёткую систему безопасности.
Теперь же Вашингтон, Анкара и Баку требуют от Пашиняна прямо противоположного — в результате чего Армения покидает российскую орбиту и оказывается в положении турецкого вассала.
Останется ли Россия безучастной, или предпримет ответные действия?
Этот вопрос остаётся открытым, поскольку ответ на него зависит от множества глобальных факторов — хода войны в Украине, состояния российско-американских отношений и др.
Тем не менее, если Россия действительно уйдёт, Армения в кратчайшие сроки рискует превратиться в подчинённую территорию азербайджано-турецкого тандема.
В конечном счёте, Алиев не стремится к подлинному миру.
Если бы у него было искреннее желание урегулировать конфликт, армяно-азербайджанское противостояние завершилось бы давно — по крайней мере после аннексии Карабаха.
Чтобы понять, что ждёт Армению после возможного полного ухода России, достаточно перечитать вчерашнее выступление Алиева.
Продолжение следует👇