Category: Infocom

⚖️ «Սևան ազգային պարկ» ՊՈԱԿ-ի նախկին տնօրեն Վ.Գ.-ի նկատմամբ որպես խափանման միջոց է կիրառել կալանավորումը:
🔸 Պարզվել էր, որ Վ.Գ.-ն 2016-2017 թվականների ընթացքում ՊՈԱԿ-ի և «Շրջակա միջավայրի և բնական ռեսուրսների գիտահետազոտական ինստիտուտ» ՍՊԸ-ի միջև կնքված գնման պայմանագրի շրջանակներում կազմել է կեղծ հանձնման-ընդունման արձանագրություն, ակտ, ինչպես նաև, օգտագործելով իր ծառայողական լիազորությունները, մի խումբ անձանց օժանդակությամբ վատնման եղանակով ՊՈԱԿ-ից կատարել է 3 մլն 683 հազար դրամի հափշտակություն: [Գլխավոր դատախազություն]
🔗Կարդալ ավելին

🔸 «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Անդրանիկ Թևանյանն այսօր հրաժարականի դիմում է ներկայացրել ՀՀ Ազգային ժողով։
❗Պատգամավորը պատրաստվում է մասնակցել Երևանի ավագանու ընտրություններին՝ գլխավորելով «Մայր Հայաստան» դաշինքը։

“It’s truly unbearable to be captive on your own land; everyone wants to live, yet the possibility of life is uncertain”
“The word “blockade” encapsulates the most challenging aspect of this situation. It’s an immensely challenging feeling when profound reflection leads you to realize that you’re held hostage within your own home,” Ani Lazaryan,17, from the village of Vank, Martakert region, Artsakh describes her feelings. I’ve spoken with many people about the daily hardships and the inhumane conditions under the blockade in Artsakh. Ani, in fact, can not share anything new, so our conversation revolves more around the people and her psychological state. She conveys that the feeling of being captive on your own land is simply unbearable, yet at the same time, it’s a reality that’s difficult to accept.
Ani emphasizes that the blockade is truly devastating, as everyone desires to live, yet the possibility of life itself is uncertain.
#BlockadeFromTheInside

“It’s truly unbearable to be captive on your own land; everyone wants to live, yet the possibility of life is uncertain”
“The word “blockade” encapsulates the most challenging aspect of this situation. It’s an immensely challenging feeling when profound reflection leads you to realize that you’re held hostage within your own home,” Ani Lazaryan,17, from the village of Vank, Martakert region, Artsakh describes her feelings. I’ve spoken with many people about the daily hardships and the inhumane conditions under the blockade in Artsakh. Ani, in fact, can not share anything new, so our conversation revolves more around the people and her psychological state. She conveys that the feeling of being captive on your own land is simply unbearable, yet at the same time, it’s a reality that’s difficult to accept.
Ani emphasizes that the blockade is truly devastating, as everyone desires to live, yet the possibility of life itself is uncertain.
#BlockadeFromTheInside

“When we are in our own country, we endure whatever comes our way; crucial thing is that we live here as Armenians, bread and hunger are not primary focus.”
Tatevik Aghajanyan hails from Khnushinak village, Martuni region, and currently resides in Stepanakert. Blockade weighs even heavier here than in villages, as at least there people can cultivate gardens and obtain a modest harvest. Amidst challenges of daily life and living conditions, there is an added layer of sadness stemming from being separated from loved ones. For over a month, Tatevik has been unable to visit her hometown due to lack of transportation and fuel.
Communication issues are also prevalent in Artsakh. Maintaining communication with relatives through phone calls is not always feasible. Power outages not only impact electricity but also lead to issues with water supply.
#BlockadeFromTheInside

‼️ Օգոստոսի 6-ին՝ ժամը 20:30-21:00-ն ընկած ժամանակահատվածում, Ադրբեջանի ԶՈՒ ստորաբաժանումները տարբեր տրամաչափի հրաձգային զենքերից կրակ են բացել Կուտականի և Տրետուքի հատվածում տեղակայված հայկական դիրքերի ուղղությամբ` կիրառելով նաև ականանետ: [ՀՀ ՊՆ]

🗣 ՀՀԿ-ն Երևանի ավագանու ընտրությունների մասնակցության հարց չի քննարկել։ Հետևաբար, բոլոր «լուրերը», թե իբր ՀՀԿ-ն դիտարկում է Արմեն Աշոտյանին առաջադրել Երևանի ավագանու ընդդիմության միասնական թեկնածու կեղծ են։
[ՀՀԿ ԳՄ անդամ Էդուարդ Շարմազանով]

«Տատիկս քաղցկեղ ունի, չենք կարողանում հասցնել Ստեփանակերտ, դեղերն էլ վերջացել են» [Բլոկադան ներսից]
Բլոկադա՝ օր անհաշվելի․ յոթհոգանոց ընտանիքին ժամեր շարունակ հերթում սպասելուց հետո երեկ գեթ մեկ հաց է հասել․ «Առավոտը նախաճաշին հաց չունեինք, մեծ եղբայրս հերթում էր, եկավ՝ մի հաց ձեռքին․ մեծ ընտանիքին մի հացն ի՞նչ է»,- ասում է Արցախի Մարտակերտի շրջանի Մարտակերտ քաղաքի 19-ամյա բնակիչ Ալյոնա Սայիյանը, որն ապրում է իր քրոջ, եղբայրների ու ծնողների հետ, որոնք զինվորականներ են։ Դեղերն էլ գրեթե վերջացել են։ Մարդիկ ինչ ունեին, վերջին օրերին երեւի արդեն սպառել են։ Ալյոնայի տատիկն էլ առողջական լուրջ խնդիրներ ունի․ «Տատիկս հիվանդ է, քաղցկեղ ունի, չենք կարողանում հասցնել Ստեփանակերտ, պետք է ԿՏ անել, որ հասկանանք՝ հիվանդությունն ինչ փուլում է, ինչ դեղեր են պետք, բայց վառելիք ու տրասնպորտ չկա, ԿՏ-ի նյութն էլ վերջացել է»։
#բլոկադան_ներսից