Ընդունված է նաև փողին երկրորդական նշանակություն տալ, եթե քաղաքականությունից կամ պետությունից ենք խոսում, որովհետև մեր մտածողության մեջ մտցրել են, որ սոված զինվորը, որը անգամ զրահաբաճկոն ու սաղավարտ չունի, եթե ավտոմատը ձեռքին խրամատից կռիվ տա ԱԹՍ-ի հետ, այ դա է հերոսությունը, այ դա է հայրենասիրությունը։ ՈՉ։ Դա ամոթ է, ոչ թե հայրենասիրություն։ Ամոթ է ոչ թե զինվորի համար, այլ ամոթ է, որ պետությունը կառավարում են մարդիկ, որոնք կարող են այդպես մտածել ու նման գաղափարներով կերակրել հասարակությանը։
Մենք պետք է շատ փող բերենք Հայաստան, որովհետև թե՜ անվտանգությունը, թե՜ ժողովրդի բարեկեցությունը, թե՜ տնտեսության իրական զարգացումը կապված են բացառապես փողի հետ։ Հայաստանը պետք է դառնա կապիտալի համար գրավիչ երկիր, այստեղ մեծ կապիտալ պետք է տեղակայվի ու եթե մենք դա չանենք, մոռացեք թե՜ անվտանգություն, թե՜ զարգացում, թե՜ բարեկեցություն։